Zo'n dag als gisteren hakt er wel in. Ik ben gewoon moe van de emoties.
Natuurlijk weet je dat je het enig juiste hebt gedaan, maar dat maakt natuurlijk niet dat het geen zeer doet.
Maar in de loop van de dag ging het beter. Het gaat meer berusten en vind zijn plek.
We zijn heel blij dat we Storm het leven op Curacao hebben kunnen bieden.
We hebben het er wel eens over gehad wat we zouden moeten doen als we terug zouden gaan.
Mocht hij dan nog leven, in welke conditie zou hij dan zijn? Zou hij nog wel kunnen vliegen?
En is het eerlijk naar hem om hem weer mee te nemen naar een leven binnen, terwijl hij zo overduidelijk geniet van het buiten zijn. Dingen waar je over praat en over nadenkt.
Maar Storm heeft gekozen hier te blijven. Hier waar hij het zo naar zijn zin had.
Vaderdag schoot er helaas wel bij in vandaag. Niemand had zin en behoefte om er op uit te gaan.
We hebben onze tijd in en om het huis doorgebracht.
Nou vonden de honden dat echt niet erg hoor.
En ik heb mijn fotocamera er maar weer eens een bij gepakt. Komt er ook veel te weinig van.
Tussen het spelen en gooien van ballen door heb ik ook nog wat foto's gemaakt.
En Terror dan. Een wonder dat ik haar op foto heb weten te krijgen. Zij is zo energiek! Ik weet zeker dat honden ADHD kunnen hebben. Zij is er het voorbeeld van. Gelukkig zijn er voldoende vriendjes om mee te spelen. Is de één moe dan ga je verder met de volgende.
Het willen bijten wordt gelukkig steeds minder. Maar het is wel een pup met een lef, bijtdrift en genoeg energie. Niet voor de beginners onder ons zeg maar.
En dan Renzo natuurlijk. Die heeft vanmiddag genoten van het spelen in de tuin.
Hij heeft heerlijk rond gerend met een plastic piep beest. En hij wil ook zo graag mee doen met de anderen. Ik heb al mogen zien dat hij met Floppy heeft gespeeld en ook met de pups mag hij soms mee doen. Hij wordt daar echt blij van. En ik natuurlijk ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten