woensdag 10 februari 2016

Zondagskind

Ik heb de gave om veel geluk om mij heen te vergaren. Nou ben ik ook op zondag geboren en wordt daar vaak van gezegd dat dit geluk brengt.
Ik ga er van uit dat het zo. Ik heb al zo veel meegemaakt dat ik wel kan stellen dat het klopt.
Of het komt doordat ik al snel vind dat ik geluk heb, ook al is het iets kleins. Ik ben gewoon positief ingesteld, laten we het daarop houden.
Vandaag hadden we een dagje bijzondere natuur ingepland en wel een trip naar de natural pool.
Het was best nog een aardige puzzel om er te komen. Er werd ons van te voren verteld dat het ruig terrein zou zijn en alleen grote auto's er konden komen.
Dit was eigenlijk niet helemaal waar. Zelfs grote auto's konden er niet komen, alleen jeeps met 4x4 aandrijving.


Tja, en die hadden wij dus niet. We hebben een behoorlijk stuk van de route gereden tot dat het echt te gek werd. Overal lagen uit de grond stekende stenen, gaten in de weg en los grind. 
We konden niet anders dan beslissen niet verder te rijden en de rest maar te lopen. Zonde om weer om te draaien als je al zo'n end bent.
Daar loop je dan in de dessert.


Deze foto is net gemaakt op een punt waar het wel weer ging, maar tijdens ons stuk lopen werden we alleen maar bevestigd in onze keuze. Het was de enige juiste.
Het was toch nog een aardig stuk wandelen en zo in de middagzon is dat best pittig.
Maar toen kwam mijn geluk weer om de hoek kijken. We werden gepasseerd door een jeep die onderweg was naar beneden. De chauffeuse zag ons lopen en vroeg of we een lift wilden.
Ja heel graag! Alleen Erik wilde graag blijven lopen. Prima, maar de rest nam dit aanbod graag aan.


Het was erg winderig vandaag. Dit was direct terug te zien aan de ruige zee die tegen de rotsen bonkte.


Helemaal links op de foto zit tussen de rotsen de natural pool. 
Helaas kon hier vanwege de wind en de ruige zee niet in gezwommen worden.
Het leek wel rustig, maar ondertussen.....



Op de momenten dat het water met veel kabaal erover heen kwam steeg het waterniveau waardoor het hard ging stromen. Ook vanaf de andere kant sloeg het water naar binnen. Echt niet te doen, ook niet voor ervaren zwemmers. Sterker nog, juist doordat ik een ervaren zeezwemmer ben weet ik als geen ander hoe gevaarlijk de zee kan zijn. Ik hield de pootjes dus droog.
Ons geluk kon niet op toen we met dezelfde jeep ook weer de rit terug konden maken.
Het werd een enerverende rit terug naar de auto. We waren nu dubbel zo blij met dit aanbod, want naar beneden lopen is nog te doen maar terug de heuvel op is wel even andere koek.
Ook Erik heeft dit niet gelopen. 
Zo werd het een bijzondere middag met het geluk aan onze zijde. We zijn de chauffeuse van de jeep eeuwig dankbaar!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten