Dingen waar ik voor de vakantie geen zin en geen tijd voor had komen nu eindelijk aan bod.
Zo staat achter in de tuin al een tijdje onze trampoline werkeloos te wezen.
Helaas gaan attributen als trampolines hier niet lang mee. De zon droogt alles uit en ook de silte zeelucht maakt veel kapot. Hierdoor was de trampoline niet meer veilig. Tijdens het springen vlogen de veren je om de oren. Het doek was gescheurd en hierdoor was de trampoline als springtoestel afgeschreven. Maar hij blijft nuttig. Ik ga er namelijk een puppenren van maken.
Om het frame ga ik gaas spannen zodat jonge pups wel lekker de ruimte hebben om te spelen, maar ik niet voortdurend hoef op te letten dat ze niet vervroegd aan hun zwemles starten.
Het doek is ook hergebruikt. Dit heb ik op maat geknipt en lang het hondenhok gespannen.
Nu is dat hoekje volledig met schaduw en windluw. Zo wordt een trampoline toch nog nuttig besteed.
Gina gaat met stappen voor uit. Ze drentelt lekker achter me aan en kwispelt wat af.
Ik vond het vandaag wel een mooi moment om haar eens lekker te wassen. Ze heeft wat meer spek op de ribbetjes en heeft voldoende vertrouwen.
De eerste kennismaking met water uit de tuinslang vond ze heel eng. Ze wurgde zich bijna in haar halsband. Het hielp toen ik over haar heen ging staan. Niet om haar met mijn benen vast te zetten, want dat deed ik niet. Maar ik liet haar voelen dat ik er was en samen werden we nat. Het duurde niet lang voordat ze rustiger werd. De spanning ging van de riem en ze liet het over zich heen komen.
Het water was zo vies wat van haar af kwam! Ze was echt smerig. Ze ruikt nu ook wat prettiger.
Na haar wasbeurt ging ze heerlijk in de zon liggen drogen.
Oma had voor alle hondjes wat lekkers meegenomen uit Nederland. Dat lag nog keurig op ze te wachten.
Na zo'n heftige wasbeurt verdiende Gina wel wat lekkers. En de rest werd natuurlijk ook niet vergeten.
Gina had geen bot gekregen maar wat zachte koekjes. Die krijgt zo iets hards niet weg zonder tanden.
Toch is het wel knap wat ze allemaal eet en hoe ze het eet. Ze weet zich aardig te behelpen.
Aan haar tanden kunnen we niks doen. Aan haar oog in principe ook niet, maar daar zien we wel verbetering in. Ze had een hele witte waas over één van haar ogen. De vraag was of ze blind was of dat dit door de karpattenziekte kwam. We zien de waas langzaam minder worden. Ook is het oog niet zo vuil meer. Maar net zoals met haar gebit, met maar één oog redt ze zich prima.
Het is een sterke dame die Gina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten