Storm op zee

De hond die gisteren voor mijn deur was achter gelaten en ontsnapt was, werd later in de avond toch weer op dezelfde weg gesignaleerd. Helemaal weer terug gelopen om daar hetzelfde rondje te blijven lopen. Hoe sneu is dat! Hij bleef maar hopen dat zijn baasje hem langs die weg weer zou komen ophalen. Wij wisten wel beter en konden niet anders dan hem behoeden van een vreselijke dood als hij aangereden zou worden.

Vanmorgen werd ik gebeld door iemand die de hond had gespot. Ik moest op dat moment nog eten en ook de honden waren nog niet gevoerd. Eerst dus maar even snel mijn eigen dingen en dan gauw op pad. We hadden bij de supermarkt afgesproken. Net voordat ik wilde vertrekken werd ik gebeld dat hij alweer gesignaleerd was aan de andere kant van de weg. Nu weer bij het resort. Daar lag hij onder een graafmachine bij te komen van zijn rondje zoeken.

Ik had allemaal ideeën hoe ik hem zou kunnen benaderen, maar dat was helemaal niet nodig.

Hij liet zich de riem over zijn kop doen en ik kon hem zo onder de graafmachine vandaan halen.

Hij liet zich optillen en aaien. Echt een hele lieve hond. Het leek wel alsof hij het inmiddels allemaal oke vond. Hij had zich gisteren natuurlijk al laten oppakken en vandaag weer. Langzaam aan was hij aan het opgeven. Kan ik me voorstellen na een ruime week van zoeken en rennen.

Het dierenasiel had een plekje voor hem, dus mocht hij mee in de auto naar zijn nieuwe tijdelijk onderkomen.

Ik hoop voor hem dat er ooit een plekje bij iemand in de tuin komt waar hij de rest van zijn leven welkom is. 

Nu we toch aan de andere kant van de brug moesten zijn, konden we net zo goed direct boodschappen doen bij Albert Hein. Dat zit redelijk in de buurt van het asiel.

Ik had een behoorlijke lijst. Er waren namelijk bij de centrum supermarkt veel lege vakken. Vervelend als veel vaste producten er langdurig niet zijn.

Maar helaas gold dit bij Albert Hein ook. Daar waren ook lege vakken. Alleen hadden ze daar een blaadje opgehangen waardoor ze die lege vakken hadden.

Bij de andere Albert Hein hingen dezelfde blaadjes met een iets andere tekst.

Daar stond op dat er storm op zee was geweest en er daardoor vertraging was.

Op zulke momenten merk je echt dat je op een eiland zit en dat aanvoer alleen per boot gebeurd.

Valt dat weg dan heb je pech. We zullen niet verhongeren, maar leuk is anders.