Bij die van mijzelf, maar ook in het algemeen op het eiland.
Niet iedereen weet dat ik weg ben en dus krijg ik nog dagelijks hulpvragen binnen.
Of ik kan helpen bij een aangereden hond, of ik kan helpen vangen en of ik kan gaan kijken bij een huis waar de honden nog zitten waarvan de eigenaar is overleden.
Het is maar goed dat ik echt op een ander eiland zit en niks kan doen, anders was de vakantie niet geweest waarvoor vakantie bedoeld is. Nu kom ik tenminste nog eens toe aan het lezen van een boek.
Ik krijg ook dagelijks bericht over hoe het met de eigen honden gaat. Gina blijkt grote stappen te maken. Komt binnen om aandacht vragen en rent ook mee met de honden naar het hek als er iemand langs komt. Ze voelt zich dus duidelijk beter en dat is fijn.
Het geeft altijd een superfijn gevoel als een hond van hoopje ellende naar hopi blij wordt.
Vandaag kreeg ik bericht over Mandy. Mandy kon helaas toch niet blijven bij de familie Luske.
Ondanks dat ze graag gewild hadden zagen ze nu al dat ze Mandy tekort zouden doen.
Ze hebben Mandy een mooie eerste opvang in Nederland kunnen geven en zijn op zoek gegaan naar het beste plaatsje ooit voor de kleine meid.
En die heeft ze gekregen! Ze woont nu op een prachtig landgoed met 25 hectare grond en een eigen bos. Ze woont nog net niet bij de koningin, maar ze wordt wel als prinses behandeld.
Nog meer goed nieuws. Ik heb vandaag een oproepje geplaatst om een vluchtbegeleider naar Nederland voor Macho en binnen een uur had zich iemand aangemeld. Dat is nog eens snel.
Dat is echt heel fijn, dan kunnen we hem nu gaan bijschrijven op het ticket.
Op Aruba wonen ook veel honden. Maar of het er zo veel zijn als op Curacao durf ik niet te zeggen.
Ik zie ze in ieder geval veel minder. En wat ik zie lopen ziet er goed uit waardoor ik er vanuit ga dat ze een baasje hebben.
Sinds januari 2015 is hier de hondenverordering van start gegaan. Daarin wordt gesteld dat honden op eigen terrein moeten blijven, goed te eten en medische zorg moeten krijgen en een plek met schaduw.
Indien je niet voldoet aan deze eisen kan je een boete tussen de 300 en 1000 gulden krijgen.
Ik heb geen idee of dit werkt. Maar omdat ik zelf toch ook wel heel benieuwd ben en geen onzin op mijn blog wil schrijven, heb ik contact gezocht met de Animal Right Aruba.
Zodra zij gereageerd hebben kan ik meer vertellen over het hondenwelzijn op het eiland.
Het lijkt wel dat ze hier op het eiland met alles wat verder ontwikkeld zijn dan op Curacao.
De wegen zijn prima. Ben nog geen gat tegen gekomen. Vrijwel nergens ligt afval en al helemaal geen oude auto's, koelkasten of versleten banden in de mondi. Dat hebben ze hier goed voor elkaar.
Net als de boulevard met de hotels, restaurantjes en winkeltjes bijeen. Het doet aan als Miami beach.
Palmbomen, hoge hotel gebouwen van dure ketens en veel Amerikanen. Het is duidelijk dat zij hier qua toeristen in de meerderheid zijn. Vrijwel overal begint men ook in het Engels tegen je te praten.
Als je in het Nederlands terug praat gaan ze wel over op Nederlands.
Vanavond hebben we gegeten in een typisch op Amerikanen gericht restaurant.
Wat als eerste opviel waren de extra brede stoelen. En dan hetgeen wat op tafel stond.
Tabasco, ketchup en een keukenrol. Ik vind het wel wat hebben.
Na het eten zijn we een ijsje gaan halen bij een ijssalon.
We zagen achter de balie een enorme voorraad melk liggen.
De eigenaar van de salon was zelf aanwezig en zag onze interesse.
Hij nam ons mee naar achter de keuken in waar hij ons een spoedcursus ijs maken gaf. Alles deden ze zelf. Dat was ook wel te proeven. Het ijs was verrukkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten