Gaan met die banaan!

Ik heb helaas nog geen antwoord gekregen op mijn vragen over de hondenproblematiek hier op het eiland. Daar kan ik dus nog niks zinnigs over zeggen. Jullie zullen het met onze vakantieverhalen moeten doen. Sorry.

Gisteren was het de dag na carnaval. Het hele eiland ligt dan plat. Ik vermoed dat inderdaad de meeste ook niet eens meer weten hoe ze thuis gekomen zijn en die maandag echt nodig hadden om weer bij te komen. Er waren veel winkels gesloten en alle kinderen waren vrij.

Vandaag begon voor de meeste het normale leven weer. Alleen de kinderen van de Nederlandse school hebben nog vakantie. 

Voor ons kwam dat wel heel goed uit. Wij wilden namelijk iets echt toeristisch doen en hoopte al dat het er niet te druk zou zijn. Ze hebben op Aruba een stukje eiland omgebouwd tot waterpark.

Je kunt er alleen komen met een Ferry. En een ticket natuurlijk, want gratis is het niet. Wel heel erg leuk, zelfs voor moeders van 42. Op zo'n moment kan het me weinig schelen hoe oud ik ben.

Als ik van de glijbaan wil ga ik van de glijbaan. En wil ik op de bananenride, dan ga ik op de bananenride en gil net zo hard mee. Moet zeggen dat het lang geleden was dat ik zo hard gegild maar ook zo hard gelachen heb! Natuurlijk zijn we er ook een paar keer vanaf afgestuiterd, maar dat maakte het alleen nog maar leuker. Hoe harder hoe beter en hoe meer je stuiterde. Na vier keer moesten we echt stoppen. Kon door het zoute water bijna niks meer zien. We hadden zo veel spetters in onze ogen gekregen. Maar dat kon de pret niet drukken.

Morgen gaan we het eiland zelf wat meer verkennen. Bijzondere stranden bezoeken en op zoek naar de natural water pool. Misschien kan ik daarna ook meer vertellen over de honden op het eiland doordat ik meer door de wijken ga rijden die niet aan de dure toeristen routes liggen. We zullen zien.