Zo schattig

Vandaag was oma haar laatste hele dag op Curaçao. Ze is een hele maand geweest, maar zo voelt het niet. De tijd is omgevlogen. In die laatste week bedacht ik me dan ook dat ik eigenlijk nog niet echt iets met haar ondernomen had. Om het goed te maken had ik dat voor vandaag staan.

Maar oma hoefde niet weg. Ze vond het veel leuker om mij bij te staan bij het laatste stuk verven.

Nu kon ze nog helpen en wilde dat ook graag. Dus zijn we vanmiddag weer de ladder opgeklommen en hebben we ons in het zweet gewerkt. Op één muur na is alles af. Wat een heerlijk gevoel geeft dat.

Echt een dikke streep door een klus die al even stond. 

Als we even een pauze wilde gingen we naar de puppy's. Die zijn zo klein, maar ook zo schattig.

Het is al weer even geleden dat ik zulke jonge pups had. De pups van het afgelopen half jaar waren allemaal 8 weken en ouder. De laatste keer dat ik pups van vijf weken had is bijna een jaar geleden.

Toen was oma er ook. We kregen vorig jaar eerst de pups van Rosa en later die van Coco.

Helaas kon ik de hele dag geen contact leggen met de meldster van de pups. Ik had zo graag de moeder erbij gehad.

Vanavond na het eten werd ik eindelijk gebeld. De moederhond woont in de knoek bij mensen in de achtertuin. Ze hadden de moederhond weer gespot, maar zonder de derde pup. Ze hadden geen idee waar die kon zijn.

Ondanks dat het donker was ben ik toch gaan kijken. Ik heb de vangkooi meegenomen en een goede zaklantaarn. 

Helaas is het niet gelukt om mama te vangen. Ze kwam niet in de buurt. 

Morgen heb ik al een andere actie gepland staan, dus de pups zullen even geduld moeten hebben.

Maar het komt goed, ik ga zeker nog een tweede poging wagen.