De maand van Sinterklaas, kerst, oud en nieuw, maar ook Youri zijn verjaardag.
Hij mag als eerste het spits afbijten. Woensdag is het zijn beurt.
Vanmiddag is Didier de poolboy geweest om de schade te bekijken die door de enorme regenval in het zwembad is ontstaan. Dat is niet zo 1,2,3 weer helder en lichtblauw. Hij is vandaag begonnen met het stofzuigen van de bodem. Morgen gaat hij weer verder.
Didier is ook een grote hondenvriend. Zelf heeft hij een hond uit het asiel die Nacho heet.
Honden voelen aan dat Didier oke is. Zelfs Tico die eigenlijk iedereen aanvalt vindt Didier oke.
Alleen Vera niet. Ze blijft maar blaffen naar hem. Ik kan geen normaal gesprek met hem voeren. Ze blijft maar op een afstand blaffen. Wat zal er toch in dat koppie omgaan? Zal haar wat aangedaan zijn door getinte mannen? Ik durf het niet te zeggen.
Ik ben wel veilig in mijn eigen tuin. Of laat ik het zo zeggen. Niemand komt mijn tuin in zonder dat ik het hoor.
Op mijn blog van gisteren kreeg ik een vraag over Saar. Saar was nog op foto zichtbaar terwijl ze geadopteerd was. Klopt, ze is ook geadopteerd. Maar de mensen naar wie ze toe gaat zijn nog druk bezig in de tuin. Het hek is nog niet af waardoor de kavel nog niet helemaal afgesloten is.
Ik vind het een eng idee dat ze zou kunnen ontsnappen. Ik weet niet of ze het zou doen, maar het hoeft maar 1 keer en dan kan het al fout gaan. Ze kan de weg kwijtraken, opnieuw aangereden worden of misschien zelfs wel doodgereden. Ik zou tot op de laatste dag van mijn leven mijzelf verwijten dat ik haar meegegeven heb tegen mijn gevoel in. Dus is ze nog even lekker hier en wachten we geduldig op het berichtje dat het zover is. En in die tussentijd komt haar nieuwe baasje af en toe even op visite.
Geloof niet dat Saar het heel erg vindt en wij ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten