Fijn voor de lopers van de KLM marathon. Ik denk dat het lopen in de stromende regen met onweer geen pretje is.
Doordat het lekker droog was kon ik mij richten op mijn doel. Het aan de riem uitlaten van Boris.
Vandaag stond er een wat langere wandeling op de planning. Samen met mijn eigen honden, want die konden prima het goede voorbeeld geven.
Ik kan het niet eens over mijn hart verkrijgen om ze thuis te laten. Zodra ik de riemen uit de kast haal worden ze helemaal gek. Tico danst en springt rondjes, Luna gaat heel hard piepen en storm begint te blaffen en te springen. Als ze dat doen kan je ze toch niet achter laten? Ik had wel Erik nodig om alles in één keer mee te nemen. Hij twee en ik twee.
Helaas pindakaas voor de rest. Dat ging echt niet.
Boris heeft het goed gedaan! Er was eerst weer wat verzet, maar ik voelde aan de lijn dat dit ineens weg was. Er zat geen spanning meer op de lijn en zijn staart kwam weer in de krul.
Het laatste stuk heeft hij met z'n tong uit zijn bek gelopen. Niet van vermoeidheid, maar pure ontspanning. De volgende stap is nu lopen in een drukker deel waar meer verkeer langs komt.
Storm is na zo'n rondje echt uitgeput. Tico en Luna kunnen nog uren door.
Gelukkig kunnen ze hun energie ook in de tuin kwijt.
Rennen, spelen en gek doen. Mooi toch! Hier zie je Binky, Vera en Saar.
Vera is weer helemaal de oude na haar sterilisatie.
Ze wordt steeds mooier, haar vacht begint echt te glimmen. En ze wordt steeds liever. Ze laat steeds meer van zich zien. Was ze eerst wat schuw, ook naar ons, nu wordt het een knuffelkont die haar aandacht komt halen. Leuk om te zien dat ze zich happy voelt.
Kleine Binky gaat er ook steeds mooier uitzien. Heel langzaam groeien zijn haren weer aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten