Dit keer naar Nederland voor het werk.
De koffer staat al klaar en er is al ingecheckt. Dit is de laatste geplande verre buitenlandreis.
Vind ik niet erg, het is wel weer mooi geweest. Al denk ik niet dat hij nu de rest van het jaar thuis zal zijn. Er zal heus wel weer een tripje Bonaire, Aruba of St Maarten tussen zitten.
Nu dus Nederland. Ik ben benieuwd wat hij meekrijgt van alle extra beveiliging rondom de terreurdreigingen. Het is ook wel een beetje eng idee. Hier is het op dat gebied veiliger.
Erik heeft er wel nog voor gezorgd dat de leguaan uit de stoel vertrokken is.
Dat was zondag al hoor. Ik ben vergeten er over te schrijven. Toen waren we er klaar mee.
Een stoel is geen plek voor een leguaan, dus werd het tijd dat hij weer op zichzelf ging.
Erik heeft hem met wat satestokjes gekriebeld zodat hij vervolgens toch maar afdroop.
De honden hebben dit stukje niet meegekregen. Maar goed ook, anders was de leguaan alsnog dood geweest.
Naar aanleiding van mijn inspiratieloze blog van gisteren kreeg ik de vraag of ik iets wilde vertellen over het eten hier. Of er een speciale keuken is.
Ik vind de keuken hier erg westers georiënteerd. Elk restaurant heeft wel bekende Europese gerechten als snitzels, tenderloine, spareribs, hamburgers, patat en rijst.
Wat een gerecht van hier is vind ik het stoofpotje. Ze serveren hier stoofpotjes met rundvlees of geitenvlees. Er is ook een restaurant waar je leguaan kunt eten. Een leguaan noemen ze hier ook wel een boomkip. Het schijnt ook naar kip te smaken alleen dan met meer botjes. Ik moet eerlijk bekennen, ik heb het nog niet geprobeerd en ben ook niet van plan het te proberen.
Mijn honden eten er al genoeg om de populatie te verdunnen. Laat ik daar dan niet ook nog eens aan mee doen.
Wat mij qua eten wel opvalt zijn de pasteitjes, koekjes en taarten. Ze houden hier wel van lekker vet en zoet. Er is genoeg aan in olie gebakken koekjes of deeghapjes te verkrijgen.
Ik hou er zelf niet zo van. Koekjes waarbij de zonnebloemolie zo ongeveer uit je mond druipt zijn aan mij niet besteed. Gelukkig zijn er genoeg alternatieven.
Er zijn heel veel restaurantjes op het eiland, echt heel veel. Van Indonesisch tot Italiaans en alles ertussen.
Een tijdje geleden hield Albert Hein een actie waarbij je stempels kon sparen.
Met een volle kaart kreeg de tweede persoon zijn eten gratis bij een aantal restaurants.
Die kaart was tot 30 november geldig. Ik had ook zo'n kaart vol, maar had ook een man die er nooit was. Omdat het zonde was om de kaart te laten verlopen zijn we vandaag gegaan.
Kon nog net zo voor de trip naar Nederland en voor de einddatum op de stempelkaart.
Het werd een heel gezellig avondje uit. Toen we op de terugweg in de auto reden besefte we ons dat dit pas de tweede keer in die bijna twee jaar was dat we samen weg waren. In Nederland deden we dat veel vaker. Dan gingen de kinderen bij oma logeren en namen wij het ervan om even uit eten te gaan. Hoe gek eigenlijk dat we terwijl we hier op een vakantie eiland met zovele mogelijkheden wonen, nog maar twee keer die kans gepakt hebben.
Meteen ook maar besloten het vaker te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten