Die hoor ik nu niet meer. Saar mist haar, dat kan niet anders en is ook niet gek.
We hebben haar een beetje afgeleid door samen met haar te gaan spelen en dan Tico er in mee te nemen zodat ze met hem verder speelt.
Erik had vanmiddag vrij genomen. Die had de afgelopen periode zoveel uren gemaakt, daar kon een middagje vrij wel vanaf. Niet dat ik dan de tijd neem om de hele middag naast hem te gaan zitten.
Ben je gek, ik doe gewoon mijn ding.
Zo stond er tennis op het programma. Het was de hele morgen al erg wisselvallig. Hier bij ons in de wijk had het flink geregend, maar dat hoeft dan niet voor het hele eiland te gelden.
Youri en ik gingen dan ook gewoon richting tennis. Zolang ik niet afgebeld werd ging ik er maar van uit dat het doorging. Toen we onderweg waren werd het wel steeds donkerder. Hoe dichterbij we kwamen hoe dreigender het eruit begon te zien. En ja hoor, toen we nog 200 meter moesten rijden kwamen de eerste druppels en niet veel later begon het te storten. Geen tennis dus. Jammer.
Dat betekent onverrichter zaken weer naar huis.
Nou ja, alles wat ik daarna nog moest doen kon wat naar voren geschoven worden.
Terug thuis heb ik me direct maar weer omgekleed en ben richting de supermarkt gereden.
Het is altijd een verrassing waar je mee thuis komt. Dit geldt voor het gezin, maar ook voor de honden.
Die zijn net zo nieuwsgierig of er nog wat voor ze bij zit.
Luna is altijd het ergst. Die klimt in de auto om zelfs in de tassen te snuffelen.
Helaas voor haar, ze paste er niet meer bij. Maar dat straatleven met altijd maar voor je eten scharrelen blijft erin. Ik zeg altijd je haalt de hond wel van de straat, maar de straat niet uit de hond.
Op de foto staat mijn auto al keurig op de oprit binnen de hekken. Dat heeft ook altijd wat voeten in aarde.
Luna wil altijd zodra het hek open gaat er vandoor. Ze rent dan heel hard weg en schiet de straten door. Ik ben altijd erg bang dat ze aangereden wordt of de weg niet meer terug vindt. Ze mag dus van mij niet naar buiten. Als ik alleen thuis kom laat ik mijn auto voor de poort staan. Bewust vanwege Luna. Ik kan namelijk de poort niet openen zonder dat ze er vandoor gaat.
Is er iemand thuis dan bel ik zodra ik voor de poort sta naar huis met de vraag of iemand Luna kan vast houden. Daarna kan ik pas naar binnen rijden. Het is een heel georganiseer voor miepie de ex straathond. Maar ach, verder is ze wel lief hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten