Spoedje

Vandaag was ik voor zondagse begrippen al vroeg uit de veren.

Maud had een surfwedstrijd en moest om 9.00 uur aan de andere kant van het eiland zijn.

Echt niks voor mij dat vroege opstaan. Normaal neemt Erik dit voor zijn rekening. Die is om die tijd meestal allang wakker, maar vanwege zijn afwezigheid heb ik braaf de wekker gezet.

Rond 12.00 werd ik gebeld en kreeg ik berichtjes via Facebook. Iemand had mij duidelijk nodig. Er was een toerist op het eiland die een hond in hele slechte conditie gevonden had.

De hond was erg zwak. Kon niet eens meer staan. Ze zijn ermee naar de dienstdoende dierenarts geweest die constateerde dat het diertje ernstige karpattenziekte heeft. Daarnaast heeft hij een wormentablet gehad en een tablet tegen de teken. 

Hij kon zo niet terug de straat op. De dierenarts adviseerde dan ook of met spoed een foster of in laten slapen. Heel triest eigenlijk, maar op straat lijden is gewoon geen optie.

Alle stichtingen en particulieren die normaliter klaar staan werden gecontact. Ik dus ook, vandaar al die berichtjes. Konden we wat betekenen?? De nood was hoog.

Na veel heen en weer gechat is er een foster gevonden. Iemand die eigenlijk nooit foster wilde zijn. Dit omdat ze geen afscheid van de hondjes kan nemen, maar ondertussen heeft ze zich deze week voor de tweede keer opgeofferd en toch een stakker van de straat in huis genomen. Super blij was de toerist.

Uiteindelijk bleek de toerist een oud collega van Erik te zijn en was ze hier vandaag op stap met een andere collega. Klein wereldje!

Het hondje is bij de collega's opgehaald en ligt nu bij te komen.

Hier ligt hij in de auto. Hij laat alles over zich heen komen. Al die zwarte stippen zijn teken die dood van het hondje vallen.

Een zwarte vacht is altijd een beetje verraderlijk. Het kijkt op foto allemaal wel mee te vallen, maar hij is echt mager. Daarbij een witte tong en tandvlees van de karpattenziekte.

Duimen dat het goed komt.

Om 16.00 uur ging ik Maud weer ophalen. Ik reed langs een kerk waar een dienst bezig was.

Mijn gedachte gingen naar de mensen die deze week hun hond gedumpt hadden. 

Zouden zij daar nu hypocriet tussen zitten? Op zaterdag dump je je hond en op zondag ga je alsof er niks gebeurd is naar de kerk. Ik geloof niet, maar als er een god mag bestaan dan hoop ik dat hij deze mensen flink straft!