Gokje wagen

We zijn weer alleen. Erik zit weer op een ander eiland en heeft het druk.

Morgenavond wel weer terug, maar dinsdagochtend vertrekt hij weer.

Hij verveelt zich niet. Maar ik ook niet, daar zorg ik zelf wel voor.

Als allereerste heb ik nieuws over het derde hondje wat ook in de tuin bij Boris en Layka zat.

Dit hondje zat bij een foster waar ik weinig contact mee heb. Foto's werden er helaas niet gestuurd.

Omdat zij veel zand in de tuin had ging de schurft bij deze hond niet voldoende over.

Ook was haar roedel veel te druk om dit hondje goed tot zijn recht te laten komen.

We hebben er dan ook voor gekozen om te switchen van foster. Van een grote roedel naar een tuin met maar twee hondjes waarvan 1 speels en de ander heel rustig.

En jawel, kijk eens. Ik heb de eerste foto's al. Nu kunnen jullie dan eindelijk zien hoe het met dit hondje gaat.

Deze hond is onzeker. Net als Boris, die heeft ook echt zijn tijd nodig gehad om in te zien dat mensen ook oké kunnen zijn. Maar wat een droppie is dit ventje. Komt ook wel goed.

Ik heb vanmiddag een poging gedaan een hoop geld te winnen.

Ik had via via kaartjes voor een bingo bemachtigd. Daar wilde ik graag met Maud naartoe.

Alleen wat bleek, deze bingo werd gehouden in het casino van een hotel en daar mocht Maud niet naar binnen. Daar ging ons plan.

Maar niet getreurd, ik heb gewoon iemand anders meegenomen. Thea was bereid haar middag op te offeren om met mij mee te gaan. Nou heeft zij 40 katten zitten dus was de hoofdprijs van 7000 gulden meer dan welkom. Het was het proberen waard.

Geld hebben we niet gewonnen, maar bijzonder was het wel. We waren met z'n tweeën zo ongeveer de enige blanken. En druk dat het was! Gokken is echt een ding van hier.

Bij de deur stonden al vrouwen van die speciale bingostiften te verkopen. Die 'moest' je hebben.

En inderdaad, volgens de regelementen die in het Papiaments voorgelezen werden waren die stiften de enige die je mocht gebruiken. Zouden die dames familie van de organisatie zijn?

De mevrouw naast ons aan tafel had 7! van die stiften naast haar staan. Aan het eind van de middag waren we er nog steeds niet achter wat de bedoeling van 7 stiften was. 

Waar we ook zo smakelijk om gelachen hebben was de pauze. We hadden al gezien dat er vrouwen waren met grote boodschappentassen onder hun tafeltje. Tijdens de pauze kwamen die tassen tevoorschijn.

Er kwamen allemaal zelf gemaakte curacaose delicatessen uit. Pasteitjes, koekjes, pinda's.

En dat werd daar gewoon allemaal verkocht. Haha, ik zie dat dus echt in Nederland niet gebeuren.

Echt niet dat je daar op een camping tijdens de bingo van het recreatieteam je zelfgemaakte cake mag gaan staan verkopen. Hier wel hoor, geen probleem. Mooi is dat eigenlijk, gewoon zo heerlijk zonder gedoe. I love it.