Uitgestelde verhuisplannen

Vanmorgen vroeg was één van de eerste berichten die ik las een bericht over honden die vergiftigd waren. Dit was gebeurd bij iemand van een andere stichting bij haar thuis.

Drie honden waren er 's nachts overleden, de vierde vecht nog keihard voor haar leven.

Allen waren fosterhonden. Dat is toch echt de ergste nachtmerrie ooit.

Zo intens gemeen om honden willen en wetens de dood in te jagen door giftig vlees te geven! En waarom? Mogelijk iemand die het niet eens was met haar fosterproject. 

Het gebeurd hier wel vaker. Heb je last van honden, dan vergiftig je ze. En last kan dan op meerdere manieren gezien worden. Last van waakhonden als inbreker, last van straathonden als buurtbewoner of last van je buurhond. Uiteindelijk is in alle gevallen het dier de dupe.

In dit geval waren de honden juist uit een erbarmelijke situatie weg gehaald om vervolgens nooit meer die tweede kans te krijgen bij een forever home. Ik moet er niet aan denken! 

Helaas kan ik niet veel betekenen. De honden die er nog zaten moesten weg, maar met zeven honden zit ik echt vol. Ook de andere mensen die normaliter klaar staan om op te vangen zitten vol.

Ik hoop maar dat er van de 139.675 andere bewoners iemand opstaat en wil helpen.

Het heeft de hele dag wel door mijn hoofd gespookt, maar ja de dag ging gewoon door.

We hebben vanmiddag Bink gewassen. Hij is nu een halve week hier, heeft zijn medicatie tegen schurft gehad en nu dan ook een wasbeurt. 

Hij vond het niet eens zo heel erg. 

Ook Binky is weer een heel grappig hondje. Heel enthousiast. Hij is nu al gek op balletjes.

Hij rent ze achterna en brengt ze ook weer keurig terug. Vanavond was hij zelf aan het spelen, te schattig.

En dan onze leguaan die in de stoel woont. Die woont er nog!

Ik dacht gisteren dat hij was vertrokken. Ik zag namelijk niks meer. Maar dat bleek dus niet zo te zijn.

Vanmiddag hing zijn staart toch weer onder de stoel. We dachten dat hij misschien dood was, of vast zat en niet kon bewegen. 

Maar nee hoor, hij leeft nog steeds en kon zich ook bewegen. Hij heeft gewoon zijn verhuisplannen bijgesteld. Maar ik was er klaar mee. Tijd om de stoel weer gewoon rondom de tafel te zetten.

We wilden hem graag helpen, maar niks hielp. Stoel schudden werkte niet, met een bezem porren werd hem ook niet.

Hij zit in de rugleuning maar kan er alleen via de zijkanten uit. Ik vrees met grote vrezen dat dit mijn stoel gaat kosten. Mocht hij in die stoel doodgaan moet ik het lijk toch een keer verwijderen.

Laten we maar hopen dat hij morgen alsnog verhuisd. We zetten hem dan weer op een andere plek met nog meer zon.