Kluns

We gaan heel zachtjes aan weer richting kerst. Leuk voor de mensen die kerst een warme en fijne periode vinden. Minder leuk voor alle dieren die blijkbaar niet welkom zijn tijdens kerst.

Echt waar, ik zal het nooit begrijpen, maar hier kent men een soort opruimtraditie.

De tuin moet leeg en opgeruimd vanwege de kerstversieringen. Helaas betekent dit voor veel honden dat zij niet passen tussen de kerstlichtjes, weg ermee dus.

Gisteren is er een uitgemergeld pupje gevonden op een bekende dumpplek.

Vanmorgen zat er een jong teefje vastgebonden aan het hek bij het asiel. Die heeft gelukkig niet hoeven overleven in de mondi.

Van het weekend werd er een melding gedaan van iemand die bijna 100% zeker wist dat haar buurman zijn honden gedumpd had. Maar de vraag was waar! Omdat alle instanties wisten van deze dumping was men extra alert. En gelukkig vanmorgen goed nieuws, de honden waren aangetroffen en heel blij om mensen te zien. 

Vanmiddag werd er een hond op een weer een andere dumpplek aangetroffen. Met een doosje om te slapen en wat rijst erbij. Pffff, alsof dat het verzacht. Wat een walgelijke mensen leven er hier op dit eiland. Echt om te janken! Alle bovenstaande honden zijn opgevangen door meerdere stichtingen of particulieren met een groot hart. Gelukkig maar. Voor deze komt het goed.

Waar het ook goed mee kwam was met mijn gordijn. Gordijn? Ja gordijn.

Kan best spannend zijn hoor. Als je hier je gordijn aflevert, hoe zou je hem dan terug krijgen?

Als je er hard voorbij rijdt heb je echt geen idee wat voor huisje het is, maar het is dus een wasserette.

Als ik zou zeggen dat het een leegstaand krot is geloof je het ook.

Maar dit soort gebouwtjes zijn heel normaal. 

Ik had een gordijn bij één van de schuifdeuren die wat smoezelig was geworden door een aantal honden. 

Het hangt nu weer. Moest ik eerst wel wat voor doen.

Eerst ophalen. 

Nog geen idee wat ik zou aantreffen. Het rook wel fris, dat zat wel goed. Ik was meer bang voor nog grotere vlekken, dat het gekrompen zou zijn of kleurverschil zou hebben.

Het viel allemaal reuze mee. Het was alleen gekreukt.

Was niet echt een heel leuk klusje om een gordijn van 4 bij 3 te strijken.

Daarna de volgende uitdaging. De haakjes moesten er weer in.

Ik ben echt een kluns als het om dit soort dingen gaat! Mijn moeder heeft in een naaiatelier gewerkt. Zij maakte kleding en ook gordijnen. Ik heb die genen duidelijk niet van haar geërfd. 

Iets met naald en draad doen heb ik het geduld niet voor. Vindt het helemaal niks.

Voor deze haakjes had ik geen naald en draad nodig, maar was toch aan het klungelen.

Maar het is gelukt, hij hangt weer. En ik kan er niet onderdoor kijken. Wat een opluchting.