vrijdag 13 november 2015

Een geslaagde dag

Zouden acties als het dichtgooien van de brug tijdens de spits in Nederland hooguit bij de gemeenteraad vragen opgeroepen hebben, hier wordt de minister van verkeer er direct bijgehaald.
Niet omdat zij nou zo berebelangrijk is, maar omdat we geen gemeentes en daarmee ook geen gemeenteraad, burgemeesters en wethouders hebben. 
Het was niet verrassend om te horen dat ze van niks wist. Het zou verrassender geweest zijn als ze wel wist van wie de toestemming kwam.

En na dit persstukje gaat men hier ook weer gewoon verder met de orde van de dag. Morgen is iedereen het alweer vergeten en hoor je er niemand meer over. 
Aan de ene kant wel lekker zo'n instelling. Aan de andere kant gebeurd hier daardoor van alles dat eigenlijk niet kan. Maar ja, morgen is het alweer verleden tijd.
Youri had vandaag met zijn klas een klassenuitje. In Nederland kan je met je klas op schoolreis naar bijvoorbeeld een pretpark. Die hebben we hier niet op het eiland. Geen pretpark, geen kermis niks niet.
Maar wat doe je dan als je met de klas op pad gaat? Dan ga je wakeboarden en barbecuen.
Is ook helemaal niks mis mee.


Dit ziet er ongeveer zo uit. Zie het als snowboarden maar nu wordt je voortgetrokken door een boot.
De kunst is om te blijven staan. Lukt je dat dan kan je eens proberen met je benen/voeten te sturen.
Kan je dat ook allemaal dan wordt het tijd om te stunten.
Dat laatste is Youri nog niet gelukt, maar blijven staan en sturen ging hem goed af. 
Het was dus een geslaagde dag.
Een geslaagde dag was het ook voor Vera en Binky. Die hebben elkaar gevonden en spelen lekker met elkaar. Dat is fijn, zeker voor Binky. Ik had gedacht dat Saar wel graag met hem zou willen spelen nu Layka er niet meer is. Binky wilde wel heel graag. Maar Saar doet naar tegen hem.
Maar ze wilt niks van hem hebben. Het enige dat ze doet is heel jaloers alle speeltjes waar hij mee rond rent afpakken. Het loeder.
Ik heb wel het idee dat ze Layka mist. Die is nu een week bij haar nieuwe forever home.
Of misschien heeft ze wel pijn aan heup.
Ik weet natuurlijk niet precies wat de emoties van dieren zijn en of die helemaal zijn te vergelijken met mensen, maar ik heb het idee dat ze minder happy is. En of dat nou echt door het vertrek van Layka komt kan ik natuurlijk niet met alle zekerheid zeggen. Konden dieren maar praten, dan konden ze vertellen wat ze dwars zit. Dan kan Boris ons vertellen wat hem aangedaan is. Die heeft zo weinig vertrouwen! Met hele kleine stapjes laat hij nu Erik toe. Maar eigenlijk alleen als ik er bij sta. Ik ben hier zijn enige houvast. Het zal nog moeilijk worden om hem los te laten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten