Ik heb het druk in Nederland. Vooral rondom onze remigratie in juli maar natuurlijk ook met bezoekjes aan familie. Het hoort er allemaal bij en ik neem er ook uitgebreid de tijd voor. Vannacht was het maar zo weer 2 uur voordat ik het blog kon schrijven, maar dat is natuurlijk gekkenwerk. Met een glimlach zei Erik dat hij wel een blog voor me klaar zou zetten voor morgen. Daar zeg ik geen nee tegen natuurlijk. En dus stond vanmorgen toen ik wakker dit blog klaar. En vervolgens, na wat aanpassingen en aanvullingen, kon ik publiceren. En hoe luxe is dat?!

Het paasweekend is gestart met een markt bij Hofi Cas Cora. Een soort stadsboerderij met een farmersmarket. En daar staat Rescue Paws natuurlijk ook. De markt wordt steeds populairder en dus werd ik gebeld: “We zijn door onze halsbanden, hondenspeeltjes, borstel etc. Heen. Heb jij nog spullen?”. Geen idee waar het zou liggen in huis maar toch zat ik binnen een minuut of wat in de auto met 3 tassen met spullen voor de verkoop.

De opbrengsten van de verkoop komen ten gunste van Rescue Paws. Hiermee wordt er weer wat bijgedragen aan de hoge kosten van het fosteren van honden. Bij het fosteren hoort, naast voer en verzorging, ook de medische zorg met alle kosten van dien. Daarnaast zorgt de aanwezigheid voor naamsbekendheid en ook worden er altijd weer mooi contacten gelegd.

 

Een van de aanwezige hondjes was Suus. Deze heeft door de dingen die haar zijn aangedaan haar beide ogen verloren. Dit is heel netjes genezen en ze doet het heel goed. Je ziet dat ze wat anders functioneert omdat ze alles moet doet op reuk en gehoor maar het lukt haar best en het is een echte knuffelkont.

Onderwijl zijn Red en Purple al redelijk geland in onze roedel. Het gaat steeds beter. Purple is nog wel wat terughoudend maar Red doet al behoorlijk mee met de club. En zoals jullie weten zijn Red en Purple twee van de vier “Daltons” van Bullenbaai. Bij de foster die de andere twee opvangt gaat het goed. Teun en Miep vermaken zich daar prima. En net als kleine kinderen zien de honden andere mogelijkheden in de dingen die voor hen met zorg zijn ontworpen. Dus ligt Miep vaak en veel in het hondenbadje te slapen.�

Ondertussen zijn er nu elf honden waar we voor zorgen. Dat betekent 11 bakken vullen, het liefst met iets wat ze lekker vinden en ook nog goed voor ze is. De laatste tijd begonnen ze steeds meer met lange tanden te eten. Het voer wat we hadden was niet meer geliefd. Dan maar op zoek naar iets anders.  Dit heb ik zaterdag speciaal voor ze gehaald, een lekker paasontbijt. Bon Pasku!