Meteen maar voor flink wat honden de afspraak ingepland, dat leek me praktisch.
Als het dan zo ver is vraag ik me altijd weer af of het nou echt zo praktisch was. Zo veel honden in de auto is best een dingetje.
Het liefst heb ik ze allemaal in een bench, in ieder geval de pups, maar dat werd lastig. Uiteindelijk heb ik de drie kleinste pups van zeven weken in een bench vervoerd, twee oudere pups achterin ernaast en Pluto en Jill voorin.
Zeven honden de praktijkruimte innemen is een beetje te druk, maar in de auto laten zitten is geen optie.
Gelukkig kreeg ik hulp. Éen van de oudere pups ging namelijk door naar een andere foster. Deze foster bood aan te komen helpen en dan daarna haar fosterpup meteen mee naar huis te nemen. Jill en Pluto hebben keurig buiten met Anja gewacht tot ze aan de beurt waren.
De pups kwamen voor de entingen. Niet zo spannend voor ons, maar wel voor de hondjes zelf.
Pluto kwam voor zijn laatste enting.
Jill was mee omdat ze al lange tijd last van haar poot had. Omdat ik weet dat ze zich niet makkelijk laat behandelen had ik een snuitje mee.
En die was ook echt nodig. Madame was het absoluut niet eens met de handelingen die verricht werden. Er gaat een foto gemaakt worden, maar dat wordt onder een roesje gedaan. Zonder roesje gaat ze dat echt niet toelaten. Volgende week weten we meer over haar blessure.
Nadat alles en iedereen weer thuis gebracht was kon ik meteen door naar onze Rescue Paws vergadering. Gelukkig was dat op een plek waar je ook kon lunchen, want daar had ik echt geen tijd voor gehad.
Het was een zinvol bestede middag. Altijd fijn om weer even wat concrete afspraken met elkaar te maken.
En dan kom je thuis en dan is Jacky zo blij. Die geniet enorm van alle liefde die ze krijgt. Dat hele dankbare is zo mooi.
Toen ik haar optilde klemde ze haar poten om mij heen en legde haar kop op mijn schouders. Hoe aandoenlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten