donderdag 8 maart 2018

Wachten op plek

We denderen maar door met wat we doen. Elke dag is er wel wat te doen in Rescue land. Het leed is de ene dag erger dan de ander.
Met elkaar proberen we op te vangen en te redden wat er te redden valt. Getagd worden in berichten helpt ook niet echt mee, hoe goed bedoelt ook.
Ik zie echt heus de berichten op Facebook zelf ook wel. Als je getagd wordt ligt er ook een bepaalde verwachting die je echt niet altijd waar kunt maken. 
En als je op een melding afgaat is het ook meteen jouw probleem. Zo werkt dat. Omdat andere stichtingen net zo vol of overbelast zijn als wij.
Is een dier er slecht aan toe, maar niet zo slecht dat het ingeslapen moet worden, dan zit je direct met het probleem voor opvang.
En heb je een melding gedumpte honden op bullenbaai dan ben je dus weken zelf op en neer aan het rijden om ze te voeren tot er plek is.
Benzine en voerkosten zijn voor mijzelf en er is nog geen vooruitzicht op een fosterplek. Ik zit te wachten op de dag dat ik de bocht om rij en er eentje dood op straat zie liggen. Het zijn gedumpte honden zonder straat ervaring, ze kennen de gevaren helemaal niet! Vandaag reed ik achter een andere auto die gelukkig redelijk rustig reed en dat was maar goed ook. Ze liepen alle vier op de weg.
Ze staken net op hun dooie gemak over. Dit kan niet goed gaan natuurlijk. Net zoals dat ze ook achter mijn auto aan beginnen te rennen als ik weg rij.
Ik heb nu maar de tactiek bedacht dat ik een groot blik natvoer meeneem en op het laatste moment uit strooi, zodat ze daarop gefocust zijn en niet meer op mij. Maar het is er gewoon heel gevaarlijk. Ik heb geen enkele andere uitwijk mogelijkheid ze ergens anders te voeren. Het is echt wachten tot er plekken voor ze vrij komen, bij welke stichting dan ook. 
Vandaag waren ze dus weer door het dolle heen. Drie dametjes en een heer. Ze springen nog net niet in m'n auto, maar dat zal ook niet lang meer duren.


Hoe fijn zou het zijn als je een melding kreeg van zoiets als dit, er heen kan rijden, meenemen en klaar. Dat er gewoon meer dan genoeg mogelijkheden zijn voor deze arme stakkers.
Het is gewoon zo verdrietig om ze elke dag maar weer achter te moeten laten.



Laten we maar hopen dat ze dit alle vier zullen overleven en er snel een oplossing voor ze komt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten