Het zijn niet zo zeer de handhavingsregeltjes, want die zijn er amper, maar meer wat een bedrijf je allemaal kan opleggen voor je wat voor elkaar krijgt.
Zo moet je soms documenten inleveren waarvan je denkt hoezo dan? En dan graag getekent door iedereen in de familie, inclusief je nog ongeboren kind en je al overleden oma. O, dat gaat niet? Tja dan kunnen we uw aanvraag niet behandelen.
Wat hebben we nu weer? De school van Youri heeft paasvakantie van 24 maart tot en met 8 april. Wij zijn precies die periode van het eiland.
De lokale scholen beginnen eerder. Hun vakantie stopt op 4 april en 5 april begint school. Nu komt het, omdat onze school een andere vakantie hanteert dan de lokale scholen moet ik bij het ministerie van onderwijs toestemming gaan halen om langer van het eiland te mogen zijn.
En dat terwijl ik niks verkeerd doe, ik hou me keurig aan de vakantie die door school is opgelegd. Iedere douanier die denkt dat ik ongeoorloofd weg ben kan op de website van de school zien dat het vakantie is. Maar nee, dat is niet voldoende. Morgen dus naar het ministerie van onderwijs. En wat moet ik meenemen? Paspoort van mij, paspoort van Youri, tot zo ver logisch, en ons trouwboekje. Trouwboekje? Wat heeft dat in godsnaam te maken met extra vrije dagen die niet extra zijn maar door school bepaald. Geen idee. Vanavond dus het hele dressoir ondersteboven getrokken op zoek naar dat trouwboekje waarvan we zeker wisten dat we het hadden. We hebben het gevonden, net als de al lang verdwenen pasjes van flying blue en wat euro's.
Die laatste kunnen we volgende week wel gebruiken. Zo was dat zoeken tenminste nog ergens goed voor. De aanvraag kan trouwens vijf werkdagen duren. Maak me gek, ze fixen het maar of faxen het maar. Denk alleen voor er iets gefaxt mag worden er eerst weer toestemming gevraagd moet worden aan de hele familie plus achterneven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten