Het blog van gisteren is alweer achterhaald. Ik vertelde over de toerist die zo zijn best doet voor de bullenbaai honden en er voor eentje een huisje had gevonden. Vandaag kreeg ik heel goed nieuws. Hij neemt er zelf ook eentje. Het kleine bruine meisje. Hij had er een hele week over na willen denken om geen onverstandige keuze te maken, maar kwam op de lijn dat hij er al uit was. Het kleine meisje mag zijn kant uit.
Super fijn! Voor alle twee natuurlijk. Het lastige alleen nu is dat ik vrijdag naar Nederland ga. Zelf in huis nemen zit er niet in. Maar ik zou het wel heel fijn vinden als ze nog voordat ik vertrek daar weg kunnen. Dat geeft mij ook een fijner gevoel als ik in Nederland ben.
Een oproep op Facebook heeft tot nu toe nog niks opgeleverd. Jammer, juist nu het ook echt maar voor een week of vier is, hoopte ik dat er wel iemand zou reageren. Ik heb nog twee dagen om een oplossing te bedenken. Maar wat er ook gebeurd, Erik blijft in de twee weken dat ik er niet ben als het moet gewoon heen en weer rijden.
Verder was het niet zo spannend vandaag. Ik had een 'ik blijf liever thuis dag' ingepland. Zo kon ik werken aan de powerpoint voor school waar ik volgende week sta en wat adoptie contracten in orde maken. Administratie is niet mijn hobby, ik ben niet zo'n stilzitter, maar helaas wel heel belangrijk.
De hondjes kunnen zulke thuis dagen wel waarderen. Die hangen waar ik hang. Alleen mama lana niet, die hangt waar Tico is.
Tico weet nooit zo goed wat hij met al aandacht moet, maar accepteert het allemaal wel. Echt de goedzak zelve. Ik ben wel heel benieuwd hoe hij het straks in Nederland gaat vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten