Er worden met de dag meer honden gemeld of gedumpt aangetroffen. Is de situatie dan slechter geworden? Zou kunnen.
Of is het juist zo dat mensen die voorheen misschien doorliepen het nu toch steeds meer zien als niet gewoon en het melden. We merken als stichting dat er vaker door lokale mensen een berichtje gestuurd of gebeld wordt.
Buren die zich zorgen maken over honden in de tuin in de straat. Of die zich bekommeren over straathonden in hun wijk en niet goed weten hoe nu verder. Er gaat steeds meer geld naar de sterilisaties wat natuurlijk een goede zaak is. Alleen door geboortebeperking is het probleem in te dammen.
En door een mentaliteitsverandering natuurlijk, want al hebben we straks minder honden op het eiland, als ze nog steeds geschopt geslagen en vergiftigd worden schieten we ook niks op.
Gisteren was er ook weer een melding. Een gedumpt hondje in een doos.
Deze doos stond op een plek waar mensen hardlopen of hun hond uitlaten. Wel met kans dus om gevonden te worden.
De meldster zocht opvang, zoals dat eigenlijk altijd gaat. Éen van onze fosters reageerde dat ze het hummeltje wel wilde opvangen.
Er was even onduidelijkheid waar het pupje nou was. Er werd namelijk na lang zoeken in het donker alleen maar een lege doos aangetroffen en geen pup. Maar later bleek de meldster zelf met het hondje vast naar de dierenarts gegaan te zijn.
Het frummeltje is pas een week of drie.
Ik was er vanmiddag even om wat spulletjes te brengen. De beruchte geitenmelk en Brinta gaan weer ingezet worden. En er zijn wat flesjes die kant uit. Het beestje had zo'n enorme behoefte om te zuigen. Ze zoog nu constant op de arm van de foster.
Voor het geven van medicatie moesten we ook weten hoe zwaar ze was. Er was geen keukenweegschaal. Ik heb die wel dus ging de zoon van de foster even met mij mee om bij mij thuis de frummel te wegen.
Het was verrassend meer dan we hadden gedacht, 1260 gram. Gelukkig maar. Dat maakt dat ze iets minder fragiel is dan gedacht.
Ze had duizenden luizen en tientallen teken. Die zijn met frontline verwijdert. Nu gaan we werken aan de schurft en de karpattenziekte en dan komt dit dametje over een week of vijf ook ter adoptie. Daar gaan we gewoon voor. Nou ja, de foster in dit geval. Ik heb even een break tot er wat meer honden weg zijn en sowieso tot na mijn korte vakantie/verblijf in Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten