Nationale pannenkoekendag

Het is vandaag nationale pannenkoekendag. De grootse pannenkoek van de week is natuurlijk meneer Dwarkasing die na onze ongezonden brief niets van zich heeft laten horen. Hoe arrogant ben je als je denkt dat je boven alles staat en gewoon werk weigert. Want dat is het eigenlijk. Dat nummertje geven behoort tot zijn werkzaamheden. Maar we gaan door. De volgende stap wordt een advocaat.

Vanmiddag ben ik met Bianca meegeweest om Naud weg te brengen. Er was iemand helemaal verliefd geworden op zijn prachtige kop.

Dat begrijp ik ook wel. Hij is mooi en breed en ook nog eens heel lief. 

We zouden gaan kennis maken en als het goed was mocht hij blijven. Er waren nog twee reutjes. Dat zou geen probleem moeten opleveren. Naud leefde nu zelfs met drie reuen om hem heen. Het was meer hoe de reuen van de adoptant er op zouden reageren.

Maar die vonden het heel gezellig. Eerst werd de hele tuin doorsnuffelt en gemarkeerd. Daarna was de kennismaking. Die ging prima. Al snel werd er zelfs al gespeeld. Dat werd dus een afscheid. En hoewel je er op voorbereid bent is dit echt het moeilijkste van fosteren.

Naud is nu op proef. Maar we gaan er van uit dat dit een blijvertje is. Het ging al zo snel goed. 

Met onze honden hebben we vanavond een nieuwe route gelopen. De route bij malpais. Eerst even een stukje met de auto wat Luna en Tico alleen maar geweldig vinden en daarna een lekkere wandeling.

Pluto hadden we ook bij ons. Die vond het eerst weer heel spannend tot hij er achter kwam dat dit eigenlijk toch best wel leuk was. Niet veel later liep hij niet meer achter ons maar voor ons.

Het was er heerlijk lopen. We liepen in een soort geul waar als het heel hard zou regenen water door afgevoerd werd.

Het is nu alweer een tijdje droog. Geen natte voeten dus, maar alleen maar droog zand.

 En daarna als avondeten pannenkoeken. Het is nationale pannenkoekendag of niet, toch?