Vanmorgen had ik een afspraak bij de veterinaire dienst om papieren af te leveren. Er vliegen vele honden naar Nederland, maar dat vergt nog een hele organisatie.
Ondertussen is de herfst op het eiland ingetreden. Ik heb Erik gebeld en gevraagd of ik mocht verhuizen naar een land waar de zon scheen. Hier is hij al een tijdje geëmigreerd. Het regent, het waait. Ik ben er klaar mee.
Dubbel zo veel regen als normaal. De vraag is wat is normaal! Ik vind dit niet normaal, maar dat klopt dus ook.
De honden baggeren natuurlijk vrolijk door de tuin. En niet te vergeten daarna door mijn huis.
Door de drukte van het regelen van vluchten, maar ook met het zoeken en mailen naar tijdelijke woningen had ik nog geen tijd gehad om mijn huis schoon te maken. Ik zou wel een makelaar over de vloer krijgen, maar die kwam voor buiten. Dacht ik. Oei en dat was dus niet zo. En dan baal ik heel erg. Als ik iets vreselijk vind is het wel dat andere zouden kunnen denken dat het hier altijd een smeerboel is.
Het is hoe dan ook een heel karwei om hier alles schoon te houden. Niet alleen de vloer. De wind en het feit dat altijd alles open staat maakt dat alles maar dan ook alles onder het zand cq stof komt te zitten. Zelfs m'n jassen in de kast hebben stof op de mouwen.
Wat in de kast ligt ligt er prima. Ik schud het stof er wel af als ik het nodig heb, maar zo werkt dat helaas niet met alles.
Van een vieze huis, geen zon en huiseigenaren die niet op mailtjes reageren kan je best chagrijnig worden. En dan te weten dat die regen nog wel even aanhoudt, blehhhhh zo geen zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten