vrijdag 16 februari 2018

Oef, het valt niet mee

Vandaag hebben we weer grote stappen gemaakt in het project 'repat'.
We weten nu wanneer we ingepakt gaan worden en wanneer de container onderweg gaat. Nu kunnen we dus ook onze tijdelijke woonplek gaan regelen.
Dat zal 2,5 week hier op het eiland zijn en daarna nog een aantal weken in Nederland. Dit is niet omdat we dat nou zo graag willen, maar puur noodzaak.
Doordat je huisraad weken onderweg is ben je genoodzaakt ergens een plek te zoeken waar je kunt verblijven tot je weer de beschikking hebt over je spullen.
De keuze is dan wel zo door ons gemaakt dat we het een beetje verdelen. Een beetje hier en een beetje in Nederland.
Als we in Nederland zijn zullen we druk zijn met het opknappen van ons huis. Hier op Curacao zullen de laatste weken heel rustig zijn. Echt als afsluiting.
Nu ik de datum weet benauwd het me wel. Ik weet dat de tijd vliegt en het dus snel zo ver zal zijn. Ik heb nog honden waar ik een fijn plekje voor moet vinden voor ik vertrek. Het liefst een forever home natuurlijk, dat zou het mooiste zijn. Het moeilijke vind ik nu al dat ik stakkers voorbij zie komen op Facebook, maar niks meer kan doen. En dan bedoel ik niks meer als foster. Ik moet echt af gaan sluiten en zorgen dat ik kwijt raak wat ik nog heb. Er weer bij zetten maakt het alleen nog maar ingewikkelder. Oef het valt niet mee. Ik wil zo graag.
Behoudens Lexa die wat lastiger te plaatsen is, heb ik eigenlijk geen moeilijke gevallen. Ja de schuwe mama van vorig jaar die niet meer terug mocht waar ze eigenlijk vandaan kwam. Die mama mag naar st Dog. Daar ben ik heel blij mee, want dat is geen plaatsbare hond.
De andere waaronder de bullenbaai lady's zijn prima honden. Alleen hebben mensen vaak liever een pup. En dat terwijl deze honden toch ook echt een plekje verdienen. Ze zijn super lief, leuk en makkelijk. Ze zijn al happy met het feit dat ze mogen zijn wie ze zijn, kunnen spelen en rennen en elke dag gevoerd worden. Ze zijn zindelijk en sociaal. Ook naar elkaar.
Om dat nog even extra te tonen lagen twee van de bullenbaais vanavond samen in éen mand. Ze hadden samen een oude knuffel waar ze ontzettend plezier mee hadden. Ik kan daar echt van genieten. En zij dus ook. Hier moet toch een huisje voor te vinden zijn!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten