Zo doen we het wel vaker en scheelt een goed stuk rijden. De afstand tussen haar huis en die van ons is 35 minuten. Even ophalen kost je dus meer dan een uur. We spreken altijd af bij de KFC in Salina. Daar naast de parkeerplaats is een stuk braakliggend terrein waar we op elkaar wachten.
En zo dus gisteravond ook. Bij het weer weg rijden hoorde ik een raar geluid. Het kwam duidelijk bij mijn wiel vandaan en raakte de wielkast bij het rond draaien. Ik ben gestopt en ben gaan kijken. Er zat een stuk ijzer aan mijn band vast door een pin die echt in mijn band stak. Ai, dat kon wel eens dieper zitten dan ik zou willen, maar ik kon zo ook niet doorrijden. Ik heb de pin die zo groot als een spijker was eruit gewrikt.
En ja hoor, ik hoor gesis. Daar sta je dan, 20.30 's avonds en echt geen zin hebbende in uren wachten in een road service.
Ik besloot toch te gaan rijden, zo snel kon hij ook weer niet leeg zijn. Eenmaal thuis gekomen zag ik niks. Hij oogde niet zachter, er leek eigenlijk niks aan de hand. Tot vanmorgen, toen was hij toch echt wel leeg.
Nu had ik dan echt geen keus meer. Toch die road service maar bellen. Maar beter nu zo overdag en bij mij voor de deur, dan in het donker in de avond ergens in Salina.
Het duurde en het duurde. Nou had ik gelukkig pas om 16.30 mijn eerste activiteit buiten de deur gepland. Een groot deel van Curacao is niet of slecht bereikbaar door het carnaval. Dat was uiteindelijk ook de rede waarom het hij er zo lang over had gedaan vertelde de man van de road service.
Maar ik was allang blij dat hij er was. Ik kan heel veel, maar een band verwisselen laat ik graag aan anderen over. Plus het zit in mijn verzekeringspakket, dus waarom moeilijk doen. Deze band was bij aankoop door een bedrijf met een machine vast gezet en zat ook echt vast. Deze meneer moest ook even flink kracht zetten om hem los te krijgen.. Maar gelukt, mijn reserveband zit er nu op en de andere band ligt achterin. Hopelijk is daar nog een goede oplossing voor. De band is pas een jaar oud. We gaan het zien. Dat wordt een klusje voor na carnaval, de aankomende dagen is alles toch beperk geopend of dicht. Ruim voor 16.30 was ik weer inzetbaar.
Om 16.30 had ik mijn eerste rit Hato om Erik op te halen. Die heeft een ruime week op een ander eiland gewerkt.
Om 18.00 stond ik er weer. Nu met Marley die aan zijn grote reis naar Nederland ging beginnen.
Marley deed het prima. Hij vond het wel heel spannend, maar liet het maar gebeuren.
Weer een hondje met een mooie toekomst in Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten