Ik durf het niet

Het was vandaag weer tijd voor een rondje prikken. De drie pups waren aan de beurt voor hun derde enting en ons ratje voor de vierde en tevens laatste.

Ook de mama hond die Astra is genoemd ging mee. Zij had nog niks gehad, dus was het even kijken door middel van een bloedonderzoek of haar karpatten ziekte nu voorbij was en of ze hartworm had. 

Ze vond het naar en in de auto gaan wel heel spannend. Misschien herinnerde ze zich iets van haar dumping wat haar nu zo'n stress gaf.

Bij de dierenarts deed ze het prima. Gelukkig had ze geen hartworm. Dat is namelijk een nare ziekte overgebracht door muggen die ook in de behandeling duur, vervelend en langdradig is.

Maar Astra is gezond verklaard, geen karpattenziekte meer. Dat betekent een enting en een afspraak voor de sterilisatie.

De drie pups kregen hun derde enting en allemaal een check up wat betreft ledematen. Ze hebben natuurlijk alle drie mank gelopen door Senna. De éen heftiger dan de ander, maar schade was er wel. Bij alledrie is daar gelukkig niks meer van te merken. Ze lopen, rennen en stoeien weer als vanouds.

En dan ratje. Ze heeft haar gebit inmiddels bijna volledig gewisseld. Vijf a zes maanden is ze zeker wel. Met haar 8 kilo is het een kleine opdonder.

Om te voorkomen dat ze ineens loops wordt en nog ouder bleek te zijn dan wij denken, wordt ook zij volgende week gesteriliseerd.

En ja dat kan, ze gaat niet meer op reis. Nog niet in ieder geval.

Er is helemaal geen contact meer met de adoptant. Dat was er wel en dan voornamelijk via whats app. Ik heb menig filmpje en foto gedeeld.

Tot 1,5 week geleden. Toen kwamen mijn berichtjes niet meer binnen. Op haar Facebook profiel zag ik dat ze schreef dat haar telefoon stuk was. 

Ik heb haar een vriendschapsverzoek gestuurd en een pm. Op beide is niet gereageerd. Ik snap het niet, ze was heel enthousiast.

Misschien is er echt een goede rede, maar op dit moment voelt het niet goed. Als je hondje volgende week aankomt zorg je toch dat je in contact blijft. Daar zou ik dan toch niet achteraan moeten? Dat heb ik wel gedaan, maar zonder resultaat. Ik durf het niet aan. Ik ben bang dat er straks niemand op Schiphol staat die haar op komt halen. Dus nee, ze vliegt niet en kan hierdoor volgende week gesteriliseerd worden.

Echt heel blij met dit nieuws was ze niet.

Astra vond de terugweg zeker leuker dan de heenweg. Al een stuk meer ontspannen zat ze in de auto.

Een lieverd is het. Als ik in Nederland een boerderij had zou ik het wel weten.