We zijn heel hard aan het nadenken of we onze auto mee naar Nederland zullen nemen. Over het algemeen krijg je op Curacao meer voor je auto dan in Nederland. Alleen voor die van ons geldt dat nou net niet. Op de welbekende autoverkoopsites zien we dat onze auto in Nederland bijna twee keer zoveel waard is dan dat ik er hier voor krijg. Omdat we geen kosten hebben aan het verschepen is het echt het overwegen waard.
Maar hoe het er dan na aankomst in Nederland aan toe gaat is een beetje grijs gebied. Hoe weet ik of mijn auto Nederland geschikt is, welke kosten zal ik gaan krijgen enzovoort enzovoort. Een hulpvraag op een vragenpagina op Facebook heeft al wat verheldering gebracht. En uiteraard wat tips van mensen die er verstand van hebben. Het is gewoon lastig. Terug sturen als er toch te veel kosten aan blijken te zitten gaat niet, het moet dus een echt goed doordachte keuze zijn. En zo loop je tegen zo veel vraagstukken aan. Ik zal jullie maar niet met elk vraagstuk lastig vallen.
Onze honden hebben geen last van moeilijke vraagstukken. Éen van de weinige vragen op de dag zijn wanneer ze eten krijgen en of we nog iets leuks gaan doen.
Was het leven voor elke hond maar zo eenvoudig. Vrijdag werd ik door toeristen op een hond bij playa Lagun geattendeerd. Super lief en mager schooiend over het strand. Gelukkig las ik een dag later dat mensen van een vakantie resort haar hadden opgevangen. Fijn, deze is weer van de straat.
Maar het houdt echt niet op! Vandaag een nieuwe melding van bullenbaai. Weer twee honden die daar langs de weg zitten.
Opnieuw toeristen die dit zien en melden. Deze mensen zijn voor ons vluchtbegeleider en erg begaan met de dieren op het eiland.
Met een grote zak rijden ze bewust dumpplekken af om honden te spotten en te voeren. En tja, dan zijn ze gespot en dan?
Twee super lieve honden. Zo blij met de aandacht die ze kregen. Bizar! En dat is dan gewoon weg gegooid. Echt, ik moet het niet zien! Ik sta niet voor mezelf in.
Die drie bij kokomo zitten er ook nog steeds. En deze twee een stukje verder op. Ik zou FC bullenbaai bijna tot een geheel elftal kunnen laten uitgroeien.
We lachen erom, maar het is in en in triest hier. Ik weet het gewoon niet meer. Wat kan je nog als de overheid helemaal niks maar dan ook echt niks doet.
Vijf honden dus in de wachtrij om opgevangen te worden. Vijf zielen die zonder pardon als oud vuil langs de weg gezet zijn.
Ik vraag wel eens aan lokale mensen die wel begaan zijn met de dieren waarom de omgeving niet ingrijpt of er wat van zegt als er duidelijk sprake is van verwaarlozen of mishandelen. Ze vertellen regelmatig dat ze zich er liever niet mee bemoeien. Ze willen geen ruzie met de buren.
Tja, ik kan me dat hier nog wel voorstellen, maar meldt het dan in ieder geval aan een stichting of bij de dierenbescherming. Wegkijken is net zo erg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten