dinsdag 6 februari 2018

Niet verwacht

Vanmorgen heb ik Youri weer naar zijn stage gebracht. Hij heeft het er naar zijn zin. Leuker dan school heb ik al gehoord.
Helaas zal hij toch eerst nog wat jaren in de schoolbanken vertoeven. Hopelijk biedt straks het mbo wat meer uitdaging.
Al die, volgens Youri, nutteloze vakken zijn niet aan hem besteed. Nee kokomo saus, dat is de drive. Niet dat hij daar al antwoord op heeft, maar hij doet z'n best. Ondertussen heeft hij de nacho gerechten voorbereid en kilo's tomaten gesneden. 
Ik ga die stage gewoon hier thuis voortzetten. Hij mag hier ook tomaten, paprika's en champignons snijden. Geen enkel probleem. Ik schrijf er ook rustig wel een beoordeling voor als het moet. 
Ondertussen is het hier thuis een soort van stil. Vier honden minder in huis waarvan Senna er voor tien telde scheelt wel. 
Erik is er ook niet en Youri komt pas 15.15 thuis. Niet dat ik me verveel, absoluut niet! Ik kom nog eens aan dingen toe waar ik normaal minder tijd voor heb. Ik dacht ik zal de kat eens verblijden met mijn tijd.



Maar eigenlijk vond hij het onzin. Hij kijkt er ook echt bij van nou tis dat jij zo graag wil, daarom doe ik even mee. Vooruit dan maar.
Ratje en de pups waren enthousiaster over mijn ideeën. Die heb ik een lege petfles gegeven. Wat een lol! Daar kan geen duur speeltje tegen op.



Na spelen moet er geslapen worden. Ik had vorige week de hoezen van de kussens gewassen. Nu lagen de kussens weer op hun plek. Dit werd zeer gewaardeerd door de pups. Eigenlijk zou er nog een kussen bij moeten, maar zo kan het ook. Het blijft bijzonder dat er al zoveel honden op dit plekje gelegen hebben.


En dan krijg je deze foto binnen. 


Ze kijkt nog een beetje bescheten, maar wie had dit kunnen denken! 48 uur nadat ik haar achtergelaten heb bij haar nieuwe baasjes. Dit geeft gewoon een brok in mijn keel, zo fijn. Dat Desi een fijn plekje heeft is voor ons echt een zorg minder. Nu Lexa nog.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten