De meldster had van haar moeder gehoord dat haar hond voor de deur was aangereden. Zij zat op haar werk en kon er niet weg en niemand kon verder helpen. Of wij dat wilden doen.
Ze wilde zelf de kosten dragen, maar vond het sneu als de hond er tot vanavond moest liggen omdat zij op haar werk zat.
Omdat het bij mij in de buurt was ben ik gaan kijken. De hond had zich terug naar de tuin gesleept en lag onder een paar struiken. Zijn poot zag er belabberd uit. Het was goed dat hij al bij de dierenarts terecht kon.
Ent was een lieve makkelijke hond. Zonder moeite heb ik hem kunnen inladen en meenemen.
Na dit ritje ben ik gelijk maar doorgereden naar de bullenbaai hondjes. De twee zwarte hebben we gisteren niet kunnen vinden en ook vandaag waren ze er niet. Gek! Misschien dat iemand anders ze mee genomen heeft?
De vier nieuwe honden zaten er wel nog steeds. Totaal niet schuw meer. Ze waren zo blij en sprongen tegen me aan.
We aten vanavond op tijd. Ik had natuurlijk weer een uitzwaaimoment van een fosterhond staan.
Een kwartiertje voor ik zou vertrekken waren de honden erg onrustig. Erik was gaan kijken en kwam met een verrassing terug.
Wie had er stiekem een ticket naar Curacao geboekt?
Totaal onverwachts stond Maud voor ons neus. Hoe leuk is dat!
Haar onverwachtse binnenkomen werd door Najim, een hele goede vriend van Maud, gefilmd.
Ik moest toch echt naar Hato. Ik kon de foster en de vluchtbegeleider er niet langer laten staan.
Daar ging alles gelukkig heel soepel. Binnen een half uur was de hond ingecheckt en naar achter en kon ik weer naar huis.
Gelukkig vandaag geen twee uur wachten. Dat zou voor Maud niet leuk zijn geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten