zaterdag 23 december 2017

Wat een gegil

Wat is het heerlijk om iedereen weer thuis te hebben. En het vakantiegevoel is er ook direct.
Niemand heeft wat op de planning en keuvelt lekker aan. Koffers worden uitgepakt, kadootjes op het dressoir geïnstalleerd en de eerste plak kerststol is genuttigd. 
Normaal liggen de kadootjes onder de kerstboom, maar dat durven we met de honden die we nu hebben niet aan. Als ze m'n dekbed, de hoek van m'n stoel en vanmorgen nog een stoelkussens slopen, denk ik niet dat ze onderscheid gaan maken en de kado's er zeker aan zullen moeten geloven.
Dus traditie opgebroken en de kado's op een andere plek.
Vanmorgen werd een ratje opgehaald voor een socialisatie ronde. Oei dat bleek meer nodig dan gedacht. Hier doen ze het uitstekend, maar mee naar een ander huis met andere hond en zelfs kinderen viel nog niet mee. De eerste tijd heeft ze dan ook alleen maar onder de stoel gezeten.


Ze kijkt ook echt van wat heb je me aangedaan, haha.
Toen ze weer thuis gebracht werd liep ze het eerste stukje aan de riem. Daarna pakte Mariska haar op om naar huis te brengen. Ze gilde het uit. Niet Mariska, maar de pup. We dachten allemaal dat er minstens een hond vermoord werd in de straat, of dat er een enorm gevecht was.
Zelfs onze achterbuurvrouw kwam kijken, die hoorde het gegil ook. Maar het enorme lawaai kwam dus uit dit kleine lijf wat het er niet mee eens was. Nou, ze weet het nog niet maar juist door dit gedrag en gegil gaat ze nog vaker opgehaald worden. 
Ondertussen is er met het sociale gedrag van de mama hond en kleine pups niks mis.
Ze komt graag een knuffel halen waar dan meteen een paar pups gebruik van maken. 

De kleine pups gaan steeds verder mee naar binnen. De meest bijdehante staat zelfs Senna al uit te dagen. Ze zijn wel weer om op te vreten. Sorry voor de spam, maar dit is toch te schattig!






Geen opmerkingen:

Een reactie posten