En meer dan dat ook niet. Geen pakjes, geen pepernoten en ook dit jaar geen suprise.
Vooral dat laatste mis ik niet. Wat een gedoe elk jaar zeg! De klas van Youri heeft dit jaar besloten om gewoon een gezellige middag te houden met hapjes en drankjes in plaats van een suprise.
Mijn taak was cola kopen. Nou, met liefde! Ben zo blij dat het gefrummel en gefrutsel klaar is!
Het dobbelspel waarmee je kadootjes ruilt, dat vind ik wel leuk. Maar om dat nou met Youri en tig honden te doen. Dan ruilen we voornamelijk hondenkoekjes, dat is ook geen succes.
Mirjan van Rescue Paws had wel een Sinterklaas kado. Helemaal zelf gevonden. Stond klaar in de knoek. Haar naam stond er niet op, maar het was blijkbaar van niemand. Er was op Facebook vanmorgen al melding gedaan. Dat vind ik al een ding. Je gaat dus ergens naar toe en vindt daar pups van 8 weken. In de zon, in een buitengebied en duidelijk gedumpt. Dan maak je daar een foto van en ga je naar huis om dat op Facebook te plaatsen. Ben ik nou de enige die dat raar vindt? Waarom niet inladen en meenemen? En als je geen foster vindt laat je ze inslapen. Alles beter dan creperen en dood laten gaan in de volle zon. Het bleef knagen en er melde zich niemand. Dus heeft Mirjan ze alsnog opgehaald. Had ze plek? Nee absoluut niet. Volgens mij heeft ze er nu 25, meer dan genoeg dus.
Maar ze heeft een geweten. Je weet dat de pups er zitten, je weet dat ze daar een nare dood sterven als je niks doet en je weet dat je daar niet mee kunt leven. En dus stond ze er. Dank je wel Mirjan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten