Nummer drie

Al een aantal dagen kregen we via de pm van onze Rescue Paws site berichten binnen van een Amerikaans stel. Ze waren hier op vakantie en enorm geschrokken van wat ze voor ellende tegenkwamen. Zo hadden ze een loopse teef in de wijk en waren zeer ontdaan door te moeten toezien dat ze door alle reuen uit de buurt constant werd verkracht. Haar pup van waarschijnlijk een eerder nest werd ook lastig gevallen door al die reuen uit de wijk. 

Ze vroegen onze hulp. Vanmorgen ben ik langs gegaan om te gaan bekijken wat we konden doen.

Ik kwam een emotionele dame tegen en twee lieve honden. Ze zagen er redelijk verzorgt uit, maar ik denk dat dit vooral te danken was aan de toerist.

Ze hadden wel teken in hun oren en vlooien. Ik was daarop voorbereid en had nexgard bij me.

Ja koekjes zaten er ook in ja.

We spraken af dat ik in ieder geval zou zorgen dat de honden zo snel mogelijk gesteriliseerd zouden worden. Het beste was dat ze dan de nacht erna ergens veilig konden doorbrengen zijnde niet op straat. In het huurhuis was onmogelijk. Ze vertelde dat de honden ook wel eens uit de tuin ernaast kwamen, maar volgens een andere buurtbewoner hoorden de honden daar niet thuis.

Laat nou net iemand uit de poort komen rijden. Meteen gevraagd of het zijn honden waren. Ja dat waren ze. En of hij akkoord ging met de sterilisatie. Ja heel graag was zijn antwoord. Mooi! En of hij misschien een hok in de tuin had waar ze de nacht na de operatie in konden. En ook dat had hij. De toeriste zou zorgen voor het voer. Geregeld dus. Volgende week gaan ze onder het mes.

Daarna snel naar huis voor een broodje waarna ik weer doorging naar Estherelle. De vluchtbegeleider van een aantal van haar pups wilde even komen kennismaken en als ik er dan toch was kon ik meteen de entingsboekjes meenemen. We hebben de pups ook nog even gewogen zodat we konden inschatten hoeveel kilo we nodig zouden hebben. 

Toen ik weer thuis was en dus ook weer in de WiFi zag ik dat de dame die interesse had in Bailey mij geappt had. Ze wilde eigenlijk toch meteen al vandaag komen. Of dat paste. Eh, ja dat ging nog net voor ik Youri weer op moest halen bij zijn vriendinnetje.

Bailey bleef gelukkig gewoon Bailey en ging zich niet zoals Senna gisteren zich anders gedragen.

De mevrouw was nu ze Bailey in het echt gezien had nog verliefder dan ze al was. Toen ze vroeg wanneer hij weg mocht en ik haar antwoordde dat dit meteen al kon was ze helemaal blij. 

En zo ging binnen 24 uur nummer drie. Mooie Bailey, mooi aan de buitenkant en nog mooier aan de binnenkant. Ik zal hem missen. Het was een schatje.