Erik is gistermiddag met het werk vertrokken om daar een helpende hand te bieden.
Vandaag zou orkaan Jose ook over het eiland gaan, maar gelukkig is ze dat gespaard gebleven. Dat betekent dat er nu opgeruimd en opgebouwd kan gaan worden.
Hoe lang Erik weg zal zijn weet ik niet. Maakt ook niet uit, ik red me wel.
Zo ben ik lekker in de weer met de drie hummels. Ze zijn nog zo klein! Maar willen zo graag groot zijn!
Ze hangen als kittens in het gaas van de kennel om te proberen door de gaten te klimmen. Ze willen eruit! Het zou ze nog bijna lukken ook, maar die gaten zijn gelukkig net te smal. Ondertussen voer ik ze een paar keer per dag, dus dadelijk zijn ze groter en dikker en kunnen ze zeker niet meer door de gaten.
In de mand heb ik weer de oude vertrouwde surrogaat moeder gelegd. Ze waren er heel blij mee.
Toen ik de knuffel in de mand legde begon er éen meteen naar tepels te zoeken. Arme schat, wat zouden ze nog graag lekker willen drinken bij hun moeder.
Af en toe haal ik er eentje op en leg die dan lekker bij mij neer.
We trekken ze er wel doorheen. Met heel veel liefde en geborgenheid komen we al een heel eind.
Vanmiddag heeft onze kat ons doen verwonderen. Ik was even bij hem in de slaapkamer. Er stonden wat honden voor de deur te dringen die heel graag ook even hoi wilden zeggen. Omdat er genoeg verstopmogelijkheden waren vond ik het oke om het te laten gebeuren. Hij kon als hij niks van de honden wilde weten zo onder het bed, op het bed of onder de kast. Maar hij deed niets van dat. Hij bleef staan en vond het gezelschap van de honden prima. De bruine pup mocht hem zelfs over z'n kop likken. Nou, die is echt niet bang voor honden!
En binnen 24 uur ook al aardig op z'n gemak.
Er wordt al gegeten, geslapen en gespeeld.
Ik geloof dat ik de introductie van kat twee dit keer zonder krabben en krassen ga doorkomen. Dit gaat zo snel en vanzelf, die loopt over een paar dagen hier lekker rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten