Extra moeilijkheidsgraad

Vanmorgen stond de wekker weer. Ik ben nou eenmaal geen ochtendmens en word niet uit mijzelf om 8.30 wakker. Daar heb ik enige hulp bij nodig. Ik ben een echt avondmens. Vraag mij om 23.00 uur nog een taak uit voeren en ik doe het. Geen enkel probleem. 

Vanmorgen stond de wekker voor de wekelijkse surfles.

Vorige week had ik door mijn afspraak bij de immigratiedienst de les gemist. Geeft niks, vandaag haakte ik gewoon weer aan. Er stond een lekker windje. Niet te hard voor beginners, maar ook niet te weinig. Ik kreeg alleen een extra moeilijkheidsgraad.

De hond van de surfleraar is een hond die als pup bij mij heeft gezeten. Altijd als ik de surfschool bezoek komt Chacho enthousiast aangerend. Tijdens de les had hij bedacht dat hij een rondje met me mee wilde surfen. Gezellig, kom er maar bij. 

Gekke hond. Ik was tijdens het overstag gaan van de plank gevallen, maar Chacho bleef gewoon staan. Hij heeft een beter evenwichtsgevoel dan ik. Of zal hij meer lessen achter de rug hebben dan die drie van mij? Geen idee, maar we zijn in ieder geval wel weer samen naar de kant gekomen.

Vanmiddag had ik een vriendin uit Bonaire op visite. Haar man is hier een paar dagen aan het werk en zij is mee. Ze wilde heel graag bij mij langskomen. Dat mag natuurlijk, maar er stond wel het éen en ander op het programma. Vond ze niet erg.

Nou het werd een iets voller programma dan de bedoeling was. Ze is meegeweest naar Hato om te helpen bij twee hondjes die ingecheckt moesten worden. Daarna naar de tennisbaan om Youri weg te brengen. Door naar de dierenarts om wat op te halen. Terug naar de tennisbaan om weer op te halen en daarna weer naar huis. Gelukkig was er genoeg tijd over om ook nog wat hondjes te aaien en bij te kletsen.

En de rest van het bijkletsen hebben we vanavond tijdens het eten gedaan. Ze heeft in ieder geval wel een goede indruk gekregen van hoe mijn dagen gevuld zijn.