vrijdag 3 februari 2017

Mixed emotions

Naar aanleiding van mijn blog van gisteren, kan ik jullie vandaag meteen weer meenemen in de wereld van bijzondere activiteiten van fosterhonden.
Wat te denken van stoelendans maar dan met kussens. Eerst James die dit een ontzettend leuk spel vond. 

Dan kan gup natuurlijk niet achterblijven. Gup doet namelijk alles wat de andere ook doen. Zoiets als goed voorbeeld doet volgen.


Tijd om even te ontbijten. Dat zijn de momenten dat ik even door Facebook heen blader. 
Ik heb vaak zat ook geen tijd waardoor ik wel eens wat mis. Niks erg, ik ben niet onmisbaar op Facebook. Er blijkt gisteravond een post geplaatst te zijn van een hond in hele zwakke conditie. Zwak door langere tijd onvoldoende te eten te hebben gehad. De vrouw die de hond gevonden had kon niet opvangen, maar wilde de hond ook niet zo laten lopen. Al hoewel lopen al niet eens echt meer ging.
Het was nu een halve dag verder en er was nog geen hulp geboden.
Mmm, even nadenken. Dat zijn vaak maar korte momenten hoor, meestal weet ik het al wel.
James zou vandaag vertrekken en ook Gup is geadopteerd. Hij vertrekt maandag. Dat betekent dat ik er wel eentje bij kan hebben. En zo geschiedde. Eind van de morgen kwam dit skelet met vel bij ons.


Wat is er toch met de mens aan de hand? Zo ga je toch niet met dieren om! Dit hondje is niet in een dag zo mager. Ze is ontzettend lief, laat zich aaien en kwispelt. Je zou hieruit herleiden dat ze een huisje heeft gehad. Nou ja, haar tijdelijke huisje is nu hier. We gaan er weer een mooie hond van maken.
Nog diezelfde middag na een lekker bakje voer keek ze al heel anders.


Toen was daar het moment om James weg te brengen. James die we begin januari ophaalde bij boca Sami. Hij was daar al gespot sinds kerst en had duidelijk geen thuis. Renske die in Nederland woont zag zijn foto's via Facebook voorbij komen en besloot hem te adopteren.
Maar voordat hij naar Nederland kon waren we zeker drie weken verder. De tijd dat hij bij ons heeft vertoeft heeft hij enorm veel geleerd. Van wat angstig gedumpt hondje is hij getransformeerd naar een sociaal en zelfverzekerd hondje. Hij heeft geleerd om buiten aan de lijn te lopen, hij is zindelijk en speelt graag met andere honden.
Zijn mandje in Nederland staat voor hem klaar.


Voor mij was het nu dan het moment om hem te laten gaan.


Nog één dikke kus en dan in de bench. Zulke dagen voelen zo raar. De één gaat en de ander komt.
Tranen van verdriet om een afscheid en om de staat van de nieuwe hond en tranen van vreugde voor de mooie afloop voor James. Het valt niet mee om telkens maar weer te schakelen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten