Ik heb het bij zaterdag gehouden. Ik wilde graag ook nog een dagje met z'n allen zijn.
Maud was de afgelopen weken natuurlijk regelmatig naar Bonaire. Erik vertrekt woensdag voor 2,5 week. Een deel voor werk en een deel voor examens. Ook werk, maar toch anders.
Voor de examens gaat hij naar Dublin. Met een tussenstop in Amsterdam, een andere mogelijkheid vanaf hier is er niet echt. Er gaan natuurlijk genoeg wegen naar Rome of in dit geval Dublin, maar om dat nu te doen via vier tussenstops is onhandig. Dus gaat de reis met de vertrouwde blauwe vogel.
Met die vertrouwde blauwe vogel zouden vandaag weer vier lege benches gebracht worden.
Maar ook bij klm maken ze wel eens fouten. De benches samen met nog een aantal koffers en wat ander bijzondere bagage stonden nog op Schiphol.
Ik ben blij dat de benches leeg waren. Je moet er toch niet aan denken dat ze je hond vergeten mee te nemen. Sta je op Hato maar te wachten en te wachten op de je geliefde huisdier, blijkt hij niet te zijn meegekomen.
Dat is natuurlijk ook wel een grote angst die hier speelt als je de dieren aflevert.
Meestal zit er nog een ruim uur tussen afgeven en vertrekken. In de tussentijd staat de bench ergens te wachten. Ze zullen het vergeten in te pakken! Nee, niet te veel bij nadenken.
Toby is nu een weekje in Nederland. Hij heeft het ontzettend naar zijn zin. Maar dat is ook wederzijds.
Het gezin vindt hem geweldig.
Hij wordt meegenomen naar het strand, mag rennen naast de fiets en krijgt volop de aandacht.
Dat is fijn voor Toby, die is namelijk gek op aandacht en wilde dat niet graag delen. Als je hier een andere hond een knuffel gaf stak hij vaak zijn kop ertussen. Nu heeft hij geen concurrentie en mag hij alle knuffels in ontvangst nemen.
En hier is weer minder concurrentie van Toby en kunnen de knuffels weer makkelijker ontvangen worden. Een win win situatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten