Een ander berichtje ging over de aankomst van Getsie en Derrie. De dames hebben de reis goed doorstaan. Ze waren wel onder de indruk van alles, wat ik natuurlijk wel begrijp.
Maar ze voelden zich al snel op hun gemak bij het nieuwe baasje. De eerste slagen in het zwembad zijn zelfs al gemaakt.
Aan het eind van de middag kwam er een bericht bij mij binnen van een hond die gevonden was en inmiddels bij de dierenarts was geweest. De hond was zo mager en sneu, die moest van straat.
Maar ja, wat daarna. Iedereen zit vol. Ik ook nog. Eerst moeten er nog een paar weg en dan neem ik pas weer aan.
Maar gelukkig heel toevallig had ik gisteren contact met iemand gehad die wel interesse had in het fosteren van pups. We zouden eind deze week kennis komen maken, maar het werd even anders.
Ik heb haar gevraagd of ze toch niet voor deze hond kon zorgen in plaats van voor pups.
Gelukkig wilde ze dat wel. Omdat het voor haar allemaal nieuw was, ben ik zelf de hond gaan brengen.
Zo kon ik toch nog kennis maken en tevens wat vertellen over hoe verder.
Maar eerst moest ik de hond halen. Één van de vindster is een bekende, ze is het nieuwe baasje van Gina. Hoe leuk is dat! Kon ik meteen eens kijken hoe Gina het deed.
Nou het antwoord hierop is supergoed! Ze heeft het er helemaal naar haar zin. Ze voelt zich overduidelijk op haar gemak. Ze herkende mij zeker nog wel, maar bleef niet aan mij plakken.
Ze kwam voor aandacht, maar deed verder haar ding.
Ik heb haar een extra knuffel gegeven en ben op pad gegaan met de witte hond.
Die zit nu bij de foster en kan bijkomen van zijn avontuur op straat. Met zijn 9 kilo, karpattenziekte en wat wonden door een mogelijke aanrijding heeft hij nog een lange weg te gaan.
Toen ik weg ging lag hij al te slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten