Klinkt erger dan het is. Het was niet meer dan de laatste cocktail enting die al gepland stond en de chip.
Maar voor Toby was het niks aan. Hij kon ondanks dat het voor een goed doel was het absoluut niet waarderen. Snap ik ook wel. Het zetten van de chip gebeurd met een vrij dikke naald.
Zou ik ook niet vrolijk van worden. Ik word überhaupt niet vrolijk van naalden, van geen enkele.
Als kind weet ik nog dat ik een DKTP injectie moest halen. Dit was in een grote sportzaal. Overal huilende kinderen. Ik ben hem gesmeerd. Mijn moeder moest er achter aan rennen, want ik was er klaar mee. Toen kon mijn moeder nog harder rennen dan ik, dat is nu andersom. Alleen nu hoef ik niet meer te vluchten voor enge DKTP cocktails.
Het lichtpuntje voor Toby was dat het autorijden dan wel weer erg leuk was. Lekker met je kop uit het raam en uitwaaien maar.
Met onze zika patiënt gaat het goed. De uitslag is bijna volledig verdwenen en de gewrichtspijnen hebben zich niet verder uitgebreid. Hierdoor konden we gelukkig stellen dat het geen chikongunya was. De mensen die dat hebben gehad hadden er maandenlang last van.
Erik is zelfs gisteren en vandaag alweer aan het werk geweest.
Vanmiddag 17.20 zou Maud weer landen op Hato. Alle leerlingen en leraren komen voor het weekend terug. Leuk voor de ouders en natuurlijk voor de partners en gezinnen van de leerkrachten.
Voor allen staat er nu een lang weekend voor de boeg. Maud gaat dinsdag pas weer weg.
Dit komt omdat het maandag tweede pinksterdag is en er in Nederland geen examens zijn.
Hier op Curacao kennen ze geen tweede pinksterdag. Erik gaat gewoon aan het werk en Youri moet naar school. Best raar eigenlijk. Maud heeft dus wel profijt van die tweede pinksterdag. Zij heeft een extra leerdag cq vrije dag.
Insel air zou insel air natuurlijk niet zijn als ze geen vertraging hadden. De aankomsttijd van 17.20 werd verschoven naar 18.40. En dan te weten dat de vlucht van Bonaire naar Curacao maar 15 minuten duurt. De tijd die gewacht wordt op het vliegveld is vele malen langer dan de vluchtduur.
Gelukkig werd 18.40 wel waar gemaakt en kwam Maud al vrij snel naar buiten.
Ze was opgewekt en blij. Beide Nederlands examens waren voor haar gevoel erg goed gegaan.
Het zal nog heel lang duren voordat ze weet of het echt zo goed was als ze zelf dacht.
Na deze drie weken komt er een tweede tijdvak. Hierin worden de examens afgenomen die in Nederland in de ochtend gegeven werden. Die kunnen ze op Curacao niet volgen, dan is het midden in de nacht. En na het tweede tijdvak volgt nog van elk vak een mondeling examen. Dit omdat het een staatsexamen is. De uitslag krijg je op de dag van je laatste mondeling. En die is pas op donderdag 14 juli. Dat is nog heel lang wachten en tot die tijd weet je niet hoe je ervoor staat.
Echt niet, want je schoolcijfers van het afgelopen jaar tellen niet mee. Zo werkt dat met staatsexamen.
We zullen dus hopi geduld moeten hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten