Ze wilde heel graag haar spreekbeurt houden over het fosteren van zwerfhonden en of ik dan tijd had om langs te komen.
Deze vraag werd mij al heel lang geleden gesteld. Toen wist ik nog niet welke hondjes ik nu zou hebben. En of de hondjes die ik dan zou hebben geschikt zouden zijn om mee naar een school te nemen.
Maar de afgelopen weken heb ik natuurlijk contact gehouden met Ellen en kon ik vertellen dat ik twee geschikte kandidaten had.
Mexxie en Lola waren de gelukkigen. Terror pup leek me geen goed idee en ook floppy zou ik er niet blij mee maken.
Lola en Mexxie hadden natuurlijk geen idee wat ze gingen doen. Uit een soort van protest tegen mijn rijstyle en tegen het weg halen uit de vertrouwde omgeving werd ik onderweg naar school getrakteerd op een hoop narigheid. Het was letterlijk en figuurlijk gewoon shit!
Ik heb noodgedwongen een stop langs de weg moeten houden. Het was niet te harden in de auto.
Gelukkig lagen er kranten in de bench. Die heb ik er redelijk onder vandaan kunnen vissen.
Helaas bleef het hier niet bij. Nadat ik de rit vervolgde kreeg ik het tweede kadootje.
Man man man, kwam ik daar aan met twee vieze pups. We hebben ze eerst door de wasstraat moeten halen voordat ze naar binnen konden.
Eenmaal binnen zijn zulke schattige hondjes natuurlijk snel een succes.
Ellen heeft verteld hoe ik de hondjes gevonden had, waarom dat gebeurd enz.
Na de spreekbeurt kreeg ik ook nog de gelegenheid om wat te vertellen. Dat grijpen we direct met beide handen aan. Kinderen kun je nog vormen, daar moet je energie in steken.
We hebben het gehad over karpatten, steriliseren, voeren en goed zijn voor je hond.
Al haal ik er maar 1 kind mee over dat vanmiddag nexgard gaat halen voor zijn hond, dan vind ik het al geslaagd.
Daarna was het even een knuffelmomentje voor iedereen.
Super toch! De kinderen vertelden mij hun verhalen over hun honden. Sommige waren wel sneu.
Veel honden gaan dood aan ziektes, veelal karpattenziekte. Men heeft vaak geen idee dat teken/karpatten zo veel leed kunnen aanrichten. Ik hoop echt dat ze iets met mijn verhaal kunnen.
Ook de juf heeft opgeschreven waar je nexgard kunt kopen. Een geslaagde ochtend dus.
Daarna werden ze als V.I.P. naar de auto gedragen.
Op de terugweg heb ik ze maar niet in de bench gezet. Die moest eerst een grondige poetsbeurt hebben. Dan maar naast de bench. Het kon natuurlijk niet uitblijven dat ook de terugweg geen succes werd. Lang leve de rubberen mat. En de tuinslang thuis.
Eenmaal thuis hebben ze beiden een tukkie gedaan om alle gebeurtenissen te verwerken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten