Ik ben echt de gehele dag in de weer geweest voor het aankomende vertrek van Toby.
Gisteren had ik nog contact gehad met de vluchtbegeleidster die Toby zaterdag onder haar hoede zou nemen. We hadden al eerder met elkaar gesproken om gegevens uit te wisselen die op de machtiging moesten komen te staan.
Gisteren heb ik zelf het tui kantoor gebeld om Toby aan te melden als huisdier dat meevliegt.
Hierna zou de vluchtbegeleidster haar bagage nog ophogen. Dit lukte haar niet online waarop ik aanbod vandaag naar kantoor te gaan om het voor haar te doen.
Maar eerst langs de veterinaire dienst. Die is maar tot 11.00 uur open. Daar trof ik een hele aardige medewerker die begaan was met dieren.
Hij was het ook niet eens met hoe mensen hier met hun dieren omgaan en was blij dat er voor honden van hier een toekomst in Nederland geboden wordt. Leuk om zo'n gesprek te hebben.
Nadat ik de benodigde stempels, zegels en handtekeningen had verzameld ben ik doorgereden naar het kantoor van Tui. Ik had alle gegevens doorgekregen. Wat online niet lukte kon op kantoor gelukkig wel. Ik kon ook meteen betalen, dus was het rond. Klaar. Papieren in orde, genoeg kilo's bagage, Toby kon op weg. Waarom was ik dan zo boos vandaag?
Ik zat net thuis aan mijn lunch toen ik bericht kreeg van de vluchtbegeleidster dat ze het toch niet ging doen. Wat?
Nee, ze vertrouwde het niet. Ik kon wel drugs in die hond stoppen. Ik? Ik red toch geen honden van de dood om ze daarna te gebruiken voor drugs smokkel.
En als je er zo over denkt, waarom reageer je dan op een oproep als vluchtbegeleider?
Vervolgens regel ik alles, maak kosten en dan wordt er afgezegd! Oei ik was boos, teleurgesteld en verdrietig tegelijk! Hoe moet ik de baasjes in Nederland vertellen dat Toby mogelijk zondag niet aankomt? Ik heb ze maar wel ingelicht met wat er gaande was.
Nadat ik Maud naar Hato had gebracht voor week 2 van de examens heb ik een noodoproep op Facebook geplaatst in de hoop dat er iemand zou reageren die ook deze zaterdag met hetzelfde toestel vliegt. Ik had al wel wat aanbiedingen voor volgende week op een doordeweekse dag gekregen, maar de familie wilde Toby heel graag met z'n allen ophalen. Papa, mama en kinderen. Dan komt een weekend het beste uit.
Wonder boven wonder reageerde er iemand via een persoonlijk bericht op Facebook die zaterdag vliegt en Toby wel kon meenemen. Ongelofelijk! Het gaat zelfs om exact dezelfde vlucht.
Ik heb haar gevraagd of ze tijd had om binnen nu en nu met me mee te gaan naar het kantoor van TUI.
Gelukkig kon ze dat en woonde ze ook nog eens in hetzelfde wijk.
Snel haar opgehaald en naar het kantoor van TUI gesjeesd. Als we vandaag nog alles om konden zetten waren we misschien nog op tijd om dit zonder extra kosten te doen.
Bij TUI heb ik het verhaal uitgelegd. Ze vonden het erg vervelend en wilde kijken of ze iets voor ons konden betekenen. Er werd overlegd met de manager en gelukkig kwam hij met goed nieuws terug.
We konden bij de éen de bagage eraf halen en bij de nieuwe vluchtbegeleidster toevoegen.
Ook kon de aanmelding van de hond aan de andere persoon gekoppeld worden. Ik was nog nooit zo blij met TUI. Het duurde wel even, maar we konden het kantoor verlaten met de juiste papieren op de juiste naam zonder extra kosten.
Helaas zal ik wel opnieuw naar de veterinaire dienst moeten en hebben Youri en ik door dit gedoe onze tennislessen gemist.
Maar Toby kan naar Nederland, dat was het doel van vandaag wat met een bijzondere omweg alsnog is bereikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten