vrijdag 6 mei 2016

Even stil

Verdriet en blijdschap kunnen zo dicht bij elkaar liggen. Het ging gisteravond een beetje om en om.
De blijdschap was er doordat ik al een paar dagen contact had met een vrouw die interesse heeft in Toby. Zij was op slag verliefd op Toby en wilde heel graag wat foto's en filmpjes hebben om haar kinderen te verrassen met de mededeling dat ze een hond zouden krijgen.
Op zulke momenten ben ik natuurlijk ontzettend blij dat ik met haar in contact ben gekomen en dat er zo enthousiast op Toby wordt gereageerd. Het is erg fijn dat we met elkaar ( Perla and Friends en wij ) de mogelijkheid hebben om honden naar Nederland over te kunnen brengen. Het betekent dan wel dat het vaak even tijd nodig heeft tot alles is geregeld en daardoor de hond langer dan nodig is bij mij blijft. Maar voor een gouden mandje heb ik dat graag over.
Na mijn app contact gisteren komt mij een berichtje onder ogen over een hond die overleden is tijdens de vakantie van de eigenaren. De hond heet Dushi en was dinsdag ziek geworden. Helaas had ze het niet overleefd. Dushi, Dushi, toch niet het vriendinnetje van Choco? De eigenaar van Choco is een collega van Erik. Choco is een ex fosterhond van mij. Zij hebben ook een hond die Dushi heet en zij waren deze twee weken naar Nederland. Het bericht kwam van de eigenaresse van het hondenpension waar zij ook altijd hun hond heen brengen. Nee, het zou toch niet waar zijn!! 
Het was inmiddels 23.45 toen ik dit las en de vraag rees of dit dé Dushi was. De eigenaren waren gisteren terug gekomen uit Nederland en lagen om 23.45 al op bed. Ik heb ze nog een berichtje gestuurd, maar geen antwoord meer.
Met een rotgevoel ga je dan slapen. In je hoofd maalt de vraag of het zo zou zijn.
Het lijkt me echt een nachtmerrie. Als je zelf op vakantie bent en je hond wordt ziek. Zo ziek dat hij tijdens je vakantie overlijdt. Ik zou me de rest van mijn leven schuldig voelen dat ik niet bij mijn hond kon zijn op het moment dat hij mij nodig had. 
Helaas las ik vanochtend het antwoord op mijn vraag. De collega heeft geantwoord. Het is inderdaad haar Dushi, het vriendinnetje van Choco. Op het moment dat zij in het vliegtuig zat heeft Dushi de strijd verloren. Kapot is ze ervan. Wat een verschrikkelijke thuiskomst na een fijne vakantie. 
Ik was er stil van en voel met haar mee. Zij zijn zulke grote dierenvrienden, Dushi, Choco en Blue hebben het geweldig bij ze. Dushi komt van de straat. Als pup hebben ze haar gevonden en helemaal opgelapt. Dit was pas twee jaar geleden. En nu is ze er niet meer. We weten dat dieren eerder gaan dan wij, maar dit raakt mij enorm.
Gelukkig ook weer positief nieuws in de loop van de dag. De kinderen in het gezin dat Toby gaat adopteren waren dolenthousiast toen ze hoorde dat ze een hond kregen.
Één van de kinderen is meteen met papier en stiften in de weer gegaan.




Sprekend!! Is het niet geweldig! Ik word van dit soort momenten ook even stil, maar dan juist om het positieve te verwerken.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten