Private voorstelling

Nog een paar dagen dan vertrekt Toby naar Nederland. Zijn entingen zijn al helemaal op orde.

Voor hem ben ik alleen nog bezig met zijn plekje veiligstellen bij TUI.

We laten de honden altijd en alleen maar met TUI overvliegen. Niet vanwege de maaltijd die ze niet krijgen, of het entertaimant wat er toch niet bijhoort, maar vanwege de prijs.

KLM rekent ongeacht hoe groot en zwaar de hond is 200 dollar. Bij TUI kan je bovenop je bagage gewicht bijboeken met een max van 50 kilo totaal. Bijna iedereen heeft 20 kilo standaard mee, dus kan er nog 30 kilo bij. De meeste honden wegen met bench tussen de 20 en 30 kilo. De kosten zijn bij TUI €45, dat is wel wat anders dan 200 dollar.

Kleine Lola die in Nederland Luna gaat heten was vandaag aan de beurt voor de chip en de rabies enting. Ze is nu 12 weken en dan mag ze tegen rabies geënt worden. Deze enting moet dan weer 21 dagen oud zijn voor vertrek. Het is een heel geregel en getel. Het moet allemaal kloppen om gezeur te voorkomen.

Kleine Lola heeft nog geen idee waarvoor we dit allemaal doen. Ze vindt het allemaal best spannend.

Ze was trouwens niet zo kapot van mijn rijstyle. Ik vind zelf dat ik best leuk rij. Ben goed in het bochtenwerk en snelheid maken op lange wegen. Lola kon het niet waarderen. 

Vanmiddag ben ik met Youri naar de bioscoop geweest. Hij wilde al een tijdje naar jungle book.

Het kwam er maar niet van, maar nu lag het idee er om het van het weekend te doen.

Gelukkig voor hem kwamen we er op tijd achter dat de film maar tot woensdag nog draaide.

Dan maar vandaag. Midden op een doordeweekse dag.

En hoe ziet de bioscoop er dan uit?

Heerlijk zo'n bijna private voorstelling. We waren met nog drie anderen in de zaal.

Moest wel even aan het begin van de film naar een medewerker rennen. Ze waren vergeten het geluid aan te zetten. Ach ja, wat zal ik zeggen. De keer hiervoor dat ik naar de bios ging vergaten ze gewoon de hele film te starten. We maken vorderingen.

Vanavond hoorde we wat raar gekef. Beetje op een hoog toontje alsof er ergens wat spannends was te beleven.

Ben maar eens gaan kijken. De honden waren iets heel spannends tegen gekomen. Lekker puur natuur.

Een krabje dat telkens zijn huisje in vluchtte. Gelijk dat hij had. Wat je niet ziet bestaat niet moet hij gedacht hebben, want na een tijdje was de lol er inderdaad af. Om kraken van woningen te voorkomen heb ik de krab later maar naar een veiligere plek verhuisd.