zaterdag 28 mei 2016

Terrorpup

Bij jonge hondjes kun je best al wel een beetje zien wat voor karaktertje erin zit.
De één is heel energiek, de ander blijft liever in de buurt van zijn baas en de volgende is juist weer van alles wat.
Het stel wat ik nu heb is ook weer een bijzonder trio.
Als eerste hebben we natuurlijk ons prinsesje. Een echte dame die nu al haar haren verft.


Misschien was de kleur niet zo wat ze eigenlijk in gedachte had, maar ik smeer natuurlijk geen roze op de palletafscheiding. Nu heeft ze dus een witte coup soleil. Staat haar prima. 
Dan hebben we de heer in het gezelschap die zoals dat wel vaker bij mannen gaat zich niet zo veel van alles aantrekken. Zitten m'n oren niet goed, nou en dan zitten m'n oren maar niet goed. Ik heb er geen last van. 


En dan hebben we het laatste dametje dat zich absoluut niet als dame gedraagd. 
Dat is me er eentje zeg. Nou kan ik me zo voorstellen dat ze al haar tijd die ze aan de ketting heeft moeten liggen aan het inhalen is. Er wordt gerend, gespeeld, geblaft, gesprongen, gebeten, gegeten, en dan begint het weer van voor af aan. Niet zoals je van een dame zou verwachten toch?



Het moeilijkste vind ik eigenlijk nog als je hondjes met een verleden moet corrigeren. Je wilt dat ze vanaf nu alleen maar gelukkig zijn. Maar dat betekent niet dat ze mogen slopen, onophoudelijk blijven blaffen, op tafel springen enzovoort.
Opvoeden hoort er ook bij al moet ik mij soms over een drempel heen zetten om zulke hondjes te corrigeren.
Maar bij kleine Kyra heb ik er minder moeite mee. Wat is die onopgevoed zeg. En maar in je broek hangen, bijten in je armen, met vlijmscherpe nagels tegen je benen krassen. Ik kan een hoop hebben maar ik was het nu zat. Ik lig helemaal open door deze terrorpup. Niks geen moeite met opvoeden.
We zijn vanaf vandaag druk met de heropvoeding. Het is een intern project, 24/7 begeleiding en door middel van belonen het gewenste resultaat bereiken. Dag 1 viel niet mee. Heel veel keren nee gezegd, foei niet doen, naar beneden gehaald als ze weer eens tegen je benen sprong en aangehaald als ze zat. Reken maar dat we dit gaan volhouden! Het gedrag is zo ongewenst dat je echt wel wilt dat dit een succes wordt. Het zal nog wel even duren, maar ik weet zeker dat ze het gaat begrijpen.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten