Vanmorgen 12.00 uur werd gestart met de eerste kat.
Voor mij geen vangen deze keer, maar een taak op het terrein van de dierenarts.
Een andere dierenarts dan de vorige keer. Het is wel zo eerlijk om dat een beetje af te wisselen.
Twee dierenartsen zijn vandaag gestart, morgen komt er nog een derde helpen en zullen er hopelijk aan het eind van dit weekend 80 honden en katten geholpen zijn.
Een hele organisatie natuurlijk. De vangers en wat eigenaren komen hun dier brengen.
Er volgt een intake waarbij een papier wordt ingevuld met de nodige gegevens. Nummer op de bench, nummer op het papier en aansluiten in de rij.
Geduldig liggen ze te wachten op wat komen gaat. Er zitten echt lieverds bij. Van sommige weet je dat ze een niet al te best leven hebben, maar ja ze hebben een eigenaar en die kan je niet zo maar zijn hond af nemen. In ieder geval hebben ze na dit weekend nooit meer een nestje.
Alle honden krijgen direct tijdens de ingreep een chip.
Er is iemand die deze zet, iemand die foto's van de honden maakt en iemand die dit allemaal registreert. Ook een project op zich, maar zo noodzakelijk, omdat je anders misschien twee keer een hond opereert. Helaas is dit nu ook gebeurd en tijdens het vorige weekend ook. Je kunt het bij een teefje gewoon niet aan de buitenkant zien.
Nu alle honden een chip krijgen is dat in de toekomst verleden tijd.
Bij katten gaat dit anders. Die krijgen geen chip maar een oortip. Een oortip is dat er een klein stukje van de bovenkant van het oor wordt afgeknipt. Natuurlijk gebeurd dat als ze toch al onder narcose liggen en merken ze er niks van.
Bij honden kan dit niet omdat het oor veel meer doorbloed is. Vandaar dus de chip.
Mijn taak was vandaag de recovery. Checken hoe de dieren bijkomen, of ze niet in braaksel blijven liggen enz. Ook moest ik dieren vasthouden die buiten onder narcose werden gebracht.
Zodra ze sliepen en het sein kwam dat ze op de tafel konden werden ze naar binnen getild.
Dan was daar het moment dat de schoonmaakploeg de bench kwam halen. Vaak ligt daar urine in door de stress van het vangen en wachten. Nu de hond op tafel lag konden we dit uitspoelen, drogen, nieuw krantje erin en klaar voor de uitslaap.
Dan volgde weer het sein dat de hond klaar was. De één werd naar buiten getild en de volgende kon weer naar binnen. Lopende band werk. Ben niet zo van werk waarbij je veel dezelfde handelingen moet verrichten, maar aan deze lopende band sta ik graag.
Aan het eind van deze middag stond de teller op 14 katten en 12 honden. Morgen de rest.
Nu voetjes hoog, hebben we wel weer verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten