Vanmorgen tussen 8.30 en 9.00 zouden de klussers weer komen om de kennel af te maken. Om 7.50 hoorde ik de honden heel hard blaffen. 8.00 uur had ik de wekker gezet dus ik was nog niet geheel handelsbekwaam om 7.50. Toen hoorde ik ook de bel, wat de honden waarschijnlijk de eerste keer ook al gehoord hadden en daarom zo veel herrie maakten. Snel in de kleren geschoten en naar de deur. Ja hoor, daar stonden twee van de vier klussers. Wat nou Curacaoenaren zijn altijd te laat.
De afspraak was dat ze vandaag de oude kennel zouden afbreken en de nieuwe zouden plaatsen. Tevens zou hij dan vanavond weer gebruikt kunnen worden aangezien ik vier pups heb die er 's nachts in slapen. Maar al in de loop van de ochtend bleek dat ze zich niet aan hun woord zouden gaan houden. De mannen die verantwoordelijk zijn voor het cement kunnen vandaag niet. Beetje boos en teleurgesteld was ik wel. Tuurlijk is het super dat ik dit allemaal krijg, maar een beetje begrip voor mijn situatie mag ook wel. Waar laat ik de pups vannacht? Doordat er nog geen cement ligt kunnen ze onder het gaas door.
Tuurlijk bedenken we wel weer een oplossing, maar hoe moeilijk is het nou om gewoon te doen wat je afspreekt!
Omdat ik met zo vroeg opstaan natuurlijk zeeën van tijd heb, ben ik maar weer eens naar de bank gegaan. Vorige week heb ik er ook al een paar keer mijn gezicht laten zien om snel weer rechtsomkeert te gaan. Vanmorgen stond het er weer 10 rijen dik. Weer rechtsomkeert dus. Ik vertik het om 1,5 uur in de rij te staan voor het betalen van een rekening. Morgen maar weer kijken.
Toen hield ik weer tijd over. Tijd die ik besteed heb aan het laten wassen van mijn auto. Was echt heel hard nodig nadat we vorige week weer eens verblijdt waren met Sahara zand. Dit keer ben ik niet naar de autowasstraat geweest, maar naar een carwash punt ergens in de buurt. Carwash lokaties hebben we hier op het eiland ongeveer op elke hoek van de straat. Jonge knullen die een eigen bedrijfje opstarten, container neer zetten en auto's wassen.
Heerlijk lokaal. Je auto wordt gewassen door iemand met een afzakbroek op blote voeten.
Ik mag dat wel. Binnen en buiten wassen mevrouw? Ja hoor, he is al yours. Het was effe een karweitje, want de meeste honden die ik meeneem hebben echt geen benul van waarde van auto's ( en van schoenen, slippers, meubels, knuffels, sokken........) Na een goed uur was de auto weer spik en span voor zolang het mag duren.
Dit wassen duurde bijna net zo lang als wachten bij de bank. Vond dit alleen minder erg.
Na mijn tennisles vanmiddag heb ik Mayray hier opgevangen. Mayray is een hondje dat door RescuePaws is gefosterd en vandaag ook naar Nederland mocht. Haar foster redde het niet om zelf het hondje naar Hato te brengen, dus heb ik het gedaan.
Wat een superlief hondje ook weer. En wat kwam ze van ver. Ze is volledig kaal geweest en was het vertrouwen in de mens totaal kwijt. Na vijf dagen in de kast gelegen te hebben kwam ze tot de conclusie dat het misschien toch nog niet zo gek was bij de foster. Zo mooi dat zulke hondjes met zo'n verleden een warm welkom in Nederland te wachten staat. Dat er nog maar vele mogen volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten