Gisteren is er al het éen en ander meegegaan, maar ook vandaag was het een soort van pakjesmiddag bij mij. Oja, dat wil ik wel en o die is handig. Zo ging het. Iedereen vertrok weer vrolijk naar huis.
Geweldig om te doen!
Gisteravond lag ik op bed nog even Facebook te bekijken toen ik een oproep tegen kwam die me aan het hart ging. Die oogjes spraken zo'n verdriet uit.
De pup werd gratis aangeboden. Waarom vertelde het verhaal niet.
In de comments zag ik gelukkig dat éen van de andere rescuers van Feed&Friends gereageerd had dat ze het hondje wel wilde hebben. Vandaag kon ze het ophalen.
Vanmiddag had ik even contact met haar om te horen wat het verhaal nu was waarom het hondje zo zielig keek en weg moest.
Het blijkt dat ze regelmatig door grote honden werd aangevallen in de tuin waar ze woonde. Ze heeft ook een wond in haar nek. Of het verhaal helemaal klopt zoals het gezegd wordt weet ik niet. Ze zag er sowieso wel verwaarloosd uit. Mager, vlooien, wondjes. Niet zoals een gezonde pup eruit hoort te zien.
Dit hondje moet weer leren dat honden om je heen niet eng hoeven te zijn. Tja, waar kan dat het best?
In een stabiele roedel met honden in alle leeftijden. Nu Toby morgen vertrekt en ik voor Mexxie een plekje heb gevonden kan er wel weer een ander bij. Is ook wel weer leuk voor Lola. Deze twee dametje zijn van dezelfde leeftijd.
Het is natuurlijk geen zielig hoopje van straat maar een zielig hoopje uit een huis. Ook goed, deze hond heeft gewoon hulp nodig, dat is waar het uiteindelijk om gaat.
De eerste ontmoeting met onze grote honden was voor haar erg beangstigend. Toen ze aan haar wilde snuffelen gilde ze het uit. Maar omdat de onze geen kwaad doen en na haar besnuffeld te hebben weer weg gingen kwam ze tot rust. Ze heeft eerst een tijd onder de tafel gezeten.
Komt wel goed met deze dame.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten