Sinds gisteren hing er een nogal nare lucht in de kamer van Maud. Het was nog te doen, maar echt aangenaam was het niet.
We hadden samen al gekeken naar wat mogelijkheden. Natte kleding in de wasmand, een doucheputje wat misschien stonk? Dit was het allemaal niet.
Nou ja, even aankijken dan maar. Vanmorgen werd Maud wakker en was de stank toegenomen.
Ik moest vandaag verder gaan zoeken, want het was niet te harden.
De airco misschien? Grote ladder gepakt en de filters verwijderd. Ik kon niet echt achterhalen of het daar nou vandaan kwam, maar het zou kunnen.
Voor de zekerheid heb ik een airco bedrijf gebeld om een afspraak te maken. Het kan namelijk gebeuren dat er een salamandertje of iets anders kleins in kruipt, dood gaat en vervolgens gaat liggen stinken. Dat het iets doods moest zijn waren we wel van overtuigd. Dit was niet meer de lucht van een zweetsok of te lang gelegen natte handdoek.
Maar wat was het dan wel? En waar lag het?
Vanavond zou de airco man langs komen. Om zeker te weten dat hij niet voor niks kwam moesten we alles uitgesloten hebben.
Tijdens het koken hadden we het over de twee lades onder het bed en de ruimte achter de lades.
Dat was echt de enige plek waar we nog niet gekeken hadden.
Bingo. Bij het opendoen van één van de twee lades kwam een enorme stank ons tegemoet.
Erik en Maud hadden het bijna niet meer. Sinds de zwangerschap van Youri is mijn reukvermogen enorm afgenomen. Dat heeft nadelen, maar soms ook enorme voordelen. Dit was er zo één.
Omdat het voor mij beter te doen was dan voor Maud en Erik zou ik de la verder doorzoeken.
Maar we waren snel klaar.
Weet je nog? Lang geleden schreef ik eens dat we last hadden van muizen. Poes doet haar best, maar ze vangt ze niet altijd.
We hadden speciale muizenvallen gekocht. Eentje die keihard dichtklapt waardoor het muizenleven direct geëindigd was.
We hadden er vier. Twee stonden er bij Maud. Die wist namelijk zeker dat ze in haar kamer zaten.
Vanwege de vele honden in de straten die 's nachts nog wel eens tekeer gaan slapen Maud en ik met oordoppen. Maud was ze regelmatig kwijt. Toen ze er eentje vond die aangevreten was wisten we wie die andere doppen meegenomen had.
Na wat speurwerk vonden we de oordoppen in de la. Logisch gevolg was dan ook dat er een val in de la kwam.
De andere val kwam in haar nachtkastje. Binnen een uur was de muis gevangen.
Mooi, dat was 1. De tweede werd gevangen in het voorraadhok.
Nummer 3 en 4 bleven leeg. Regelmatig controleerde we de vallen, maar niks.
De pindakaas aan de binnenkant moest zo ongeveer wel vergaan zijn dus na een tijd werden de vallen vergeten. Tja tot vandaag dus. Toen we door de la gingen en de val zagen wisten we genoeg.
Hij was inderdaad dicht en de stank eromheen was enorm. Blehhhhh, heel snel een zak er omheen en de container in.
Daarna de hele la met inhoud naar buiten. Luchten.
De airco man hebben we nog af kunnen bellen. We hadden het mysterie zelf opgelost.
Weer een muis minder. Die vallen zijn zo gek nog niet. Alleen zou er een alarm op moeten zitten zodat ik weet wanneer ze gevuld zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten