Mooi van lelijkheid

Saar is al een tijdje in ons midden.

Het is precies twee maanden geleden dat ze bij ons in huis kwam na een aanrijding in de drukke ochtendspits. 

Al heel snel bleek dat het een hondje met een heel zachtaardig karakter is.

Alleen, ze is niet moeders mooiste. Op één of andere manier zit ze wat raar in elkaar.

Hier spreken ze dan over een inteelthondje. Dat zou natuurlijk prima mogelijk zijn.

Hier zijn geen regels welke reu welk teefje dekt. Op straat is het het recht van de sterkste.

Saar heeft een wat spitser kopje, bijzonder gevormde oren en haar ogen liggen wat dieper in de oogkas. 

Maar qua innerlijk is het een geweldige hond. Dankbaar, lief, sociaal, speels. Alles wat je in een hondje zoekt. Nu is ze behalve lelijk ook nog gehandicapt. Hoe zwaar kan je het hebben.

We gaan er van uit dat ze haar poot over een paar weken weer volledig gebruikt, maar ik heb geen garantie. Nog niet. Over een week of acht kan ik er meer over zeggen. Het is aan Saar.

Gisteravond plaatste de stichting waarvoor ik Saar onder mijn hoede heb een berichtje op Facebook.

De operatie aan haar poot moet nog betaald worden en donaties waren meer dan welkom.

Dit berichtje was nog niet bedoeld om een forever home te vinden, dat zou later wel komen.

Maar naar aanleiding van dit bericht werd er toch iemand verliefd. De foto's spraken haar zo aan dat ze heel graag wilde komen kennis maken.

Dat vind ik zo mooi. Deze persoon kwam eigenlijk vooral langs om bevestigd te krijgen wat ze al van de foto voelde. Dit is een speciaal hondje met een heel lief koppie en een mooi karakter.

Het maakte haar niks uit dat ze niet de mooiste was. Ze is gewoon mooi van lelijkheid.

Zij was er wel uit, maar de rest van het gezin wist nog van niks. Na schooltijd kwam deze mevrouw dus nog een keer langs. Met zoon nummer 1 om kennis te maken.

Saar liet zich weer van haar beste kant zien. Likjes geven, spelen, lekker gek doen. Zo zoon 1 was om.

Maar er zijn nog meer zonen. De volgende wilde ook wel even kennis maken.

Dat zou eerst vanavond zijn, maar wordt toch nog even uitgesteld tot morgen.

Duimen maar dat het hele gezin enthousiast is. Moeder en zoon 1 zijn al in de pocket.

Wat zou het toch een mooi einde zijn als Saar straks eindigt in een liefdevol gezin met twee andere honden. Waar zo'n aanrijding nog eens goed voor is.