Natuurlijk kwam de familie met zoon nummer twee langs om Saar te bewonderen.
Zoon twee was niet heel spraakzaam, dus geen idee wat hij van haar vond. Maar we zijn nog niet klaar. Er is nog een zoon nummer drie. Heel stiekem is het gewoon heel gezellig bij mij haha.
Vanmiddag kreeg ik ook nog even een bezoekje van de vrouw die Boris en Layka aangemeld had.
Zij was degene die langs de tuin reed en zag in welke afschuwelijke staat vooral Boris verkeerde.
Zij gaat volgende week terug naar Nederland en wilde heel graag nog even zien hoe ze nu waren.
Een hele verbetering natuurlijk. Al moest ze Boris van een afstandje bewonderen. Die kwam echt niet om te laten zien hoe mooi hij nu werd.
Verder kreeg ik nog het goede nieuws dat Pip een echt officieel forever home heeft. Ze is dus nu van haar foster verhuisd naar haar nieuwe huisje. Super gaaf.
En wie weet is dit voor Layka ook wel weggelegd. Ik werd namelijk gevraagd foto's te sturen van deze kleine dondersteen. Er is een vluchtbegeleider die al stand by is. Wordt er iemand voor haar gevonden dan mag ze rechtstreeks naar een nieuw mandje. Ze hoeft niet meer in fostercare, daar is geen rede meer voor. Ik kan precies vertellen wat voor hondje het is en wat beter wel of niet kan.
Nu is het zoeken naar een goede en leuke match en dan zou ze in november naar Nederland kunnen.
Ik ben benieuwd. Ik gun het haar van harte. Al maakt het voor mij niet uit of haar huisje hier of in Nederland is. Als het maar bij iemand is waar ze alle liefde en zorg krijgt die ze verdiend.
Eind van de middag hadden we nog een afspraak bij de orthodontist staan.
Maud was surfen en had daarna een verjaardag. Erik is nog in Mexico dus Youri en ik zouden samen eten.
Hij wilde al heel lang een keer naar de KFC.
Ik kom er echt nooit. Weet trouwens na vandaag ook meteen weer waarom. Maar goed, ik heb mijn kind erg blij gemaakt.
Morgen is dé dag. De dag van de herkansing van zijn toets Engels. Heel even was er een moment van mopperen. Maar Maud heeft hem er doorheen gesleurd. Die weet precies waar hij tegenaan loopt.
Zij is net zo dyslextisch, alleen met een iets ander karakter. Samen zijn ze er voor gaan zitten en het is ongelofelijk, maar in de twee dagen leren zitten alle 78 woordjes van Nederlands naar Engels erin. Lezen en schrijven. We zullen de Engels juf eens versteld laten staan! Ik hoop voor hem dat ze het ook meteen kan nakijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten